اهل بر روی زمین جستیم از خاقانی شروانی غزل 25
1. اهل بر روی زمین جستیم نیست
عشق را یک نازنین جستیم نیست
...
آگه نه‌ای که بر دلم از از خاقانی شروانی غزل 26
1. آگه نه‌ای که بر دلم از غم چه درد خاست
محنت دواسبه آمد و از سینه گرد خاست
...
در این عهد از وفا بوئی از خاقانی شروانی غزل 27
1. در این عهد از وفا بوئی نمانده است
به عالم آشنارویی نمانده است
...
از کف ایام امان کس نیافت از خاقانی شروانی غزل 28
1. از کف ایام امان کس نیافت
وز روش دهر زمان کس نیافت
...
زآتش اندیشه جانم سوخته از خاقانی شروانی غزل 29
1. زآتش اندیشه جانم سوخته است
وز تف یارب دهانم سوخته است
...
زخم زمانه را در مرهم پدید از خاقانی شروانی غزل 30
1. زخم زمانه را در مرهم پدید نیست
دارو بر آستانهٔ عالم پدید نیست
...
چه آفتی تو که کمتر غم تو از خاقانی شروانی غزل 31
1. چه آفتی تو که کمتر غم تو هجران است
چه گوهری تو که کمتر بهای تو جان است
...
حصن جان ساز در جهان خلوت از خاقانی شروانی غزل 32
1. حصن جان ساز در جهان خلوت
دو جهان ملک و یک زمان خلوت
...
بخت بدرنگ من امروز گم از خاقانی شروانی غزل 33
1. بخت بدرنگ من امروز گم است
یارب این رنگ سواد از چه خم است
...
طره مفشان که غرامت بر از خاقانی شروانی غزل 34
1. طره مفشان که غرامت بر ماست
طیره منشین که قیامت برخاست
...
در جهان هیچ سینه بی‌غم از خاقانی شروانی غزل 35
1. در جهان هیچ سینه بی‌غم نیست
غمگساری ز کیمیا کم نیست
...
مرا دانهٔ دل بر آتش فتاده از خاقانی شروانی غزل 36
1. مرا دانهٔ دل بر آتش فتاده است
از آن نعرهٔ من چنین خوش فتاده است
...