آسمان از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 37
1. آسمان آسیای گردان است
آسمان آس مان کند هزمان
خراس از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 38
1. خراس و آخر و خُنبه ببردند
نبود از چنگشان بس چیز پنهان
می از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 39
1. می تند گرد سرای و در تو غُنده کنون
باز فرداش ببین بر تن تو تارتنان
کوهسار از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 40
1. کوهسار خشینه را به بهار
که فرستد لباس حورالعین
آراسته از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 41
1. آراسته کردند به پروین دو شب من
کاندر شب تاریک نکو تابد پروین
سزد از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 42
1. سزد که بگسلم از یار سیم دندان طمع
سزد که او نکند طمع ِ پیردندان کَرو
نان از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 43
1. نان سیاه و خوردی بی چَربو
و آنگاه مَه به مَه بود این هر دو
بیمارم از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 44
1. بیمارم از نهیب عقب رنجه
درد ِ دلم گرفته و تبْ باده
فروز از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 45
1. فروز باسلیق مرا ترسا
بگشود بامداد به نِشکَرده
که از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 46
1. که نعمهای او چو چرخ روان
همه خواب است و باد و بادفَره
درهٔ از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 47
1. درهٔ من شده ست از نعمت
چون زنخدان خصم پر غَدره
دو از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 48
1. دو گوش سخت کن و بیهده سخن مشنو
مباش رنجه که ایشان بسند گوش سرای