دلی را کز هوا جستن چو مرغ از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 49
1. دلی را کز هوا جستن چو مرغ اندر هوا یابی
به حاصل مرغ وار او را بر آتش گَردنا یابی
ما را بدان لب تو نیاز است از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 50
1. ما را بدان لب تو نیاز است در جهان
طعنه مزن که با دو لب من چرا چَخی
خواجه ، تُتماج باید و سر از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 51
1. خواجه ، تُتماج باید و سر بریان
سود ندارد مرا سَفَرجَل و چُکری
از گواز و تَش و انگشته و از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 52
1. از گواز و تَش و انگشته و بهمان و فلان
تا تبرزین و دبوسی و رکاب و کمری
هر چه کردی نیک و بد فردا از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 53
1. هر چه کردی نیک و بد فردا به پیشت آورند
بی شک ای مسکین اگر در دل نداری آوَری
نکنی طاعت و آنگه که کنی از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 54
1. نکنی طاعت و آنگه که کنی سست و ضعیف
راست گویی که مگر سُخره و شاکار کنی
آنکه نداند همی سرود ز یاسین از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 55
1. آنکه نداند همی سرود ز یاسین
گیرَخ و گلدانش خسروانی بینی
از عبیر و عنبر و از مشک و از کسایی مروزی ابیات پراکنده از فرهنگی لغت 56
1. از عبیر و عنبر و از مشک و لاد و دار بوی
در سرا بستان خود اندر خزان می دار بوی