ای دل و جان بیاد تو زنده از کمال‌الدین قطعه 298
1. ای دل و جان بیاد تو زنده
همه فانی تو حیّ پاینده
پناه زمرۀ دانش شکوه اهل هنر از کمال‌الدین قطعه 299
1. پناه زمرۀ دانش شکوه اهل هنر
که هست جان معانی به لفظ تو زنده
ای زبیم تو در تن اعداد از کمال‌الدین قطعه 300
1. ای زبیم تو در تن اعداد
خون چو خون عصیر جوشیده
ای بر محکّ عقل وجود تو ناسره از کمال‌الدین قطعه 301
1. ای بر محکّ عقل وجود تو ناسره
ای مجمع مساوی اخلاق یکسره
تادر دشت هست و جو باره از کمال‌الدین قطعه 302
1. تادر دشت هست و جو باره
نیست از کوشش و کشش چاره
من نه مردار خوارم ای خواجه از کمال‌الدین قطعه 303
1. من نه مردار خوارم ای خواجه
چه فرستی بنزد من لاشه؟
ای در دعای جان تو اجرام یک زبان از کمال‌الدین قطعه 304
1. ای در دعای جان تو اجرام یک زبان
وی در هوای مهر تو خورشید یک دله
ای همه سروران روی زمین از کمال‌الدین قطعه 305
1. ای همه سروران روی زمین
بر خطت سر نهاده چون خامه
جود خواجه سیاه رویم کرد از کمال‌الدین قطعه 306
1. جود خواجه سیاه رویم کرد
هم بر آنسان که رنگ رز جامه
ای خداوندی که اندر خشک سال قحط جود از کمال‌الدین قطعه 307
1. ای خداوندی که اندر خشک سال قحط جود
پخته شد از آب انعام تو نان گرسنه
کریم عرصۀ عالم جهان لطف و کرم از کمال‌الدین قطعه 308
1. کریم عرصۀ عالم جهان لطف و کرم
زهی خجل ز سخایت روان حاتم طی
منم آن چشمۀ خورشید گاه نظم سخن از کمال‌الدین قطعه 309
1. منم آن چشمۀ خورشید گاه نظم سخن
زشرم آتش طبعم غرق شود در خوی