در مدح تو اگر چه مجالی فسیح بود از کمال‌الدین قطعه 167
1. در مدح تو اگر چه مجالی فسیح بود
وین بنده را زبان عبارت فصیح بود
ز مرگ ناخوشتر چیز اگر تواند بود از کمال‌الدین قطعه 168
1. ز مرگ ناخوشتر چیز اگر تواند بود
حیات مردم کوته نظر تواند بود
قدری شراب از رضیّ الّدین بخواستم از کمال‌الدین قطعه 169
1. قدری شراب از رضیّ الّدین بخواستم
میداد وعده مدّتهای مدید بود
چنان سزد که کسی را که رتبتی باشد از کمال‌الدین قطعه 170
1. چنان سزد که کسی را که رتبتی باشد
غم کسی بخورد کو ضعیف حال بود
هر کرا جای این نگارستان بود از کمال‌الدین قطعه 171
1. هر کرا جای این نگارستان بود
دایم اندر روضۀ رضوان بود
بهاء الدّین که تا دور جهان بود از کمال‌الدین قطعه 172
1. بهاء الدّین که تا دور جهان بود
نپندارم که چون تو یک جوان بود
ای کریمی که با لطافت تو از کمال‌الدین قطعه 173
1. ای کریمی که با لطافت تو
باغ را برگ یاسمن نبود
خورشید ذرّه پرور، شاه هنر نواز از کمال‌الدین قطعه 174
1. خورشید ذرّه پرور، شاه هنر نواز
ای آن که در جهان چون تو صاحبقرآن نبود
مکن ملامت من گر به خدمت خواجه از کمال‌الدین قطعه 175
1. مکن ملامت من گر به خدمت خواجه
مرا زیادتی اکنون تردّدی نرود
بزرگوارا آنی که پیش رأی تو خور از کمال‌الدین قطعه 176
1. بزرگوارا آنی که پیش رأی تو خور
بزیر چادر سیماب گون نهفته شود
سرورا عرضها نمی باید از کمال‌الدین قطعه 177
1. سرورا عرضها نمی باید
که به دست سخن بسوده شود
ای بزرگی که خدمت تو کند از کمال‌الدین قطعه 178
1. ای بزرگی که خدمت تو کند
هرکه پیوند جان و تن خواهد