بزرگوارا روزت از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 36
1. بزرگوارا روزت همیشه نوروزست
چو وقت گل همه اوقات عمر تو خوش باد
بزرگوارا روزت از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 37
1. بزرگوارا روزت همیشه نوروزست
چو وقت گل همه اوقات عمر تو خوش باد
همیشه تازمین از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 38
1. همیشه تازمین وآسمان باد
شکوه پادشاه کامران باد
ای طلعت تو عید از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 39
1. ای طلعت تو عید بزرگ جهانیان
ایّام عید و فصل شریفت خجسته باد
درّی که چرخ بر از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 40
1. درّی که چرخ بر طبق اسمان نهاد
بهر نثار موکب صدر جهان نهاد
دعاگو را توقّع از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 41
1. دعاگو را توقّع بود صدرا
که چون عمری ترا دمساز گردد
سپاهان رابهریک از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 42
1. سپاهان رابهریک چنددولتها جوان گردد
هوایش عنبر افشاند،زمینش گلستان گردد
فلک جنابا در از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 43
1. فلک جنابا در آرزوی حضرت تو
بسی بگشت بسرآسمان عالم کرد
اگر در حیّز عالم از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 44
1. اگر در حیّز عالم کسی هست
که همّت بر کرم مقصور دارد
خدای عزّوجلّ از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 45
1. خدای عزّوجلّ هرچه درجهان آرد
همه بواسطۀ امرکن فکان آرد
خدایگان وزیران از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 46
1. خدایگان وزیران جهان فضل و کرم
که هرچه رای تو فرمود چرخ فرمان برد