شادی مطلب دلا برو شاد بزی از کمال‌الدین رباعی 805
1. شادی مطلب دلا برو شاد بزی
تن در غم گردون ده و آباد بزی
در بند جهان مباش و آزاد بزی از کمال‌الدین رباعی 806
1. در بند جهان مباش و آزاد بزی
و ز باده خراب گرد و آباد بزی
زیبد اگر از تنگدلی بگریزی از کمال‌الدین رباعی 807
1. زیبد اگر از تنگدلی بگریزی
در خرّمی و عیش فراخ آویزی
گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی از کمال‌الدین رباعی 808
1. گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی
همت ننهم چو دیگران برچیزی
هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی از کمال‌الدین رباعی 809
1. هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی
یک ساعتی از راه جفا بر خیزی
ما راست دلی که نیست خالی نفسی از کمال‌الدین رباعی 810
1. ما راست دلی که نیست خالی نفسی
هر گوشۀ او ز سر صاحب هوسی
درجنگ ترا بیازمودیم بسی از کمال‌الدین رباعی 811
1. درجنگ ترا بیازمودیم بسی
همچون سپهرخودی فگنده ...سی
چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی از کمال‌الدین رباعی 812
1. چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی
یا ممدوحی که باشدم ناموسی
زین گونه که تو بدل ربایی فاشی از کمال‌الدین رباعی 813
1. زین گونه که تو بدل ربایی فاشی
عاشق خواهی ز سنگ صد بتراشی
با دل گفتم تو باری آخر نیکی از کمال‌الدین رباعی 814
1. با دل گفتم تو باری آخر نیکی
از من دوری به یار من نزدیکی
تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی از کمال‌الدین رباعی 815
1. تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی
چون خطّ تو شد بخردی و باریکی
ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی از کمال‌الدین رباعی 816
1. ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی
وی روز مرا با شب تو یک رنگی