شادی مطلب دلا از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 805
1. شادی مطلب دلا برو شاد بزی
تن در غم گردون ده و آباد بزی
در بند جهان از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 806
1. در بند جهان مباش و آزاد بزی
و ز باده خراب گرد و آباد بزی
زیبد اگر از از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 807
1. زیبد اگر از تنگدلی بگریزی
در خرّمی و عیش فراخ آویزی
گرچه نکشم طمع از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 808
1. گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی
همت ننهم چو دیگران برچیزی
هیچ افتدت ای از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 809
1. هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی
یک ساعتی از راه جفا بر خیزی
ما راست دلی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 810
1. ما راست دلی که نیست خالی نفسی
هر گوشۀ او ز سر صاحب هوسی
درجنگ ترا بیازمودیم از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 811
1. درجنگ ترا بیازمودیم بسی
همچون سپهرخودی فگنده ...سی
چون نیست شکر از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 812
1. چون نیست شکر لبی که بخشد بوسی
یا ممدوحی که باشدم ناموسی
زین گونه که از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 813
1. زین گونه که تو بدل ربایی فاشی
عاشق خواهی ز سنگ صد بتراشی
با دل گفتم تو از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 814
1. با دل گفتم تو باری آخر نیکی
از من دوری به یار من نزدیکی
تا یافت دلم از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 815
1. تا یافت دلم بزلف تو نزدیکی
چون خطّ تو شد بخردی و باریکی
ای گشته فراخ از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 816
1. ای گشته فراخ از دهنت دلتنگی
وی روز مرا با شب تو یک رنگی