بی آنکه مراد از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 649
1. بی آنکه مراد خویش حاصل کردیم
سرمایۀ عمر خیره باطل کردیم
...
دیشب من و صبح از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 650
1. دیشب من و صبح از غمت دم نزدیم
کمتر از یکی آه بود هم نزدیم
...
هر گاه که کار از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 651
1. هر گاه که کار وصل در هم بندیم
گردون همه آن کند که ما نپسندیم
...
چشم تو کزو در از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 652
1. چشم تو کزو در هوس یک نظریم
گفتم نظری از و بجانی بخریم
...
در هجر تو من از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 653
1. در هجر تو من ز شمع افزون گریم
وانگه چو صراحی اشک گلگون گریم
...
تا کی چو حدیث از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 654
1. تا کی چو حدیث در زبانت گیریم ؟
خواهیم که در میان جانت گیریم
...
دل گفت که روزی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 655
1. دل گفت که روزی که قدح کش باشیم
آن روز ز صد گونه مشوّش باشیم
...
در دولت وصلت از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 656
1. در دولت وصلت ارزبیکارانم
و اندر نظرت گر ز سبکسارانیم
...
پیوسته جونای از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 657
1. پیوسته جونای بر دهن می زنیم
هرچند که گویمت مزن می زنیم
...
تا کی ورق عمر از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 658
1. تا کی ورق عمر بهم در شکنیم
وین خندۀ می در دل اغر شکنیم؟
...
وقتست که قصد از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 659
1. وقتست که قصد عالم پاک کنیم
وین پشت دو تا گشته بر افلاک کنیم
...
از بهر چه عیش از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 660
1. از بهر چه عیش آشکارا نکنیم
چون گل علم نشاط برپا نکنیم؟
...