بی آنکه مراد خویش حاصل کردیم از کمال‌الدین رباعی 649
1. بی آنکه مراد خویش حاصل کردیم
سرمایۀ عمر خیره باطل کردیم
دیشب من و صبح از غمت دم نزدیم از کمال‌الدین رباعی 650
1. دیشب من و صبح از غمت دم نزدیم
کمتر از یکی آه بود هم نزدیم
هر گاه که کار وصل در هم بندیم از کمال‌الدین رباعی 651
1. هر گاه که کار وصل در هم بندیم
گردون همه آن کند که ما نپسندیم
چشم تو کزو در هوس یک نظریم از کمال‌الدین رباعی 652
1. چشم تو کزو در هوس یک نظریم
گفتم نظری از و بجانی بخریم
در هجر تو من ز شمع افزون گریم از کمال‌الدین رباعی 653
1. در هجر تو من ز شمع افزون گریم
وانگه چو صراحی اشک گلگون گریم
تا کی چو حدیث در زبانت گیریم ؟ از کمال‌الدین رباعی 654
1. تا کی چو حدیث در زبانت گیریم ؟
خواهیم که در میان جانت گیریم
دل گفت که روزی که قدح کش باشیم از کمال‌الدین رباعی 655
1. دل گفت که روزی که قدح کش باشیم
آن روز ز صد گونه مشوّش باشیم
در دولت وصلت ارزبیکارانم از کمال‌الدین رباعی 656
1. در دولت وصلت ارزبیکارانم
و اندر نظرت گر ز سبکسارانیم
پیوسته جونای بر دهن می زنیم از کمال‌الدین رباعی 657
1. پیوسته جونای بر دهن می زنیم
هرچند که گویمت مزن می زنیم
تا کی ورق عمر بهم در شکنیم از کمال‌الدین رباعی 658
1. تا کی ورق عمر بهم در شکنیم
وین خندۀ می در دل اغر شکنیم؟
وقتست که قصد عالم پاک کنیم از کمال‌الدین رباعی 659
1. وقتست که قصد عالم پاک کنیم
وین پشت دو تا گشته بر افلاک کنیم
از بهر چه عیش آشکارا نکنیم از کمال‌الدین رباعی 660
1. از بهر چه عیش آشکارا نکنیم
چون گل علم نشاط برپا نکنیم؟