می باز خورم از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 637
1. می باز خورم و لیک مستی نکنم
الا بقدح دراز دستی نکنم
...
روزی که چو اشک از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 638
1. روزی که چو اشک در کنارت بینم
چون اشک دوان و پی قرارت بینم
...
هر شب ز غمت تازه از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 639
1. هر شب ز غمت تازه عذابی بینم
در دیده بجای خواب آبی بینم
...
از دیده فرو از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 640
1. از دیده فرو باری، اگر آب شوم
وز زلف برون کنی، اگر تاب شوم
...
در حق خود از از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 641
1. در حق خود از تو صد سخن می شنوم
دشنام همی دهی و من می شنوم
...
از خطّ تو شد از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 642
1. از خطّ تو شد بنفشه را پشت بخم
و آمد ز پریشانی از آن سان برهم
...
در سنبل او شکست از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 643
1. در سنبل او شکست و تا بست بهم
در نرگس او خمار و خوابست بهم
...
سر در سر خاک از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 644
1. سر در سر خاک آستان تو نهم
دل در خم زلف دلستان تو نهم
...
انگشتریت بر از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 645
1. انگشتریت بر دل خود کامه نهم
وز حلقۀ او هزار هنگامه نهم
...
از ضعف اگر کام از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 646
1. از ضعف اگر کام ز هم بگشایم
بنشینم و یکچند همی آسایم
...
دور از تو اگر از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 647
1. دور از تو اگر لب بنفس بگشایم
از بی زوری با دم خود برنایم
...
ما مهر تو بر از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 648
1. ما مهر تو بر میان جان دوخته ایم
وز هرچه نه یاد تو دهان دوخته ایم
...