در موج سرشک از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 625
1. در موج سرشک و عرق تب جانم
غرقه شده بد دوش همه شب جانم
...
با آنکه چو شمع از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 626
1. با آنکه چو شمع بر سر آمد جانم
هم عاقبت از پای درآمد جانم
...
گم گشت دل از از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 627
1. گم گشت دل از برم، یقین می دانم
جز در بر تو نیست، چنین می دانم
...
با روی تو شمع از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 628
1. با روی تو شمع را کجا بنشانم؟
با قامت تو سرو چرا بنشانم؟
...
تا سوز تو از از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 629
1. تا سوز تو از میان جان بنشانم
بنشینم و شمع در میان بنشانم
...
هر سرو که من از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 630
1. هر سرو که من ببوستان بنشانم
بر یاد قد سرو روان بنشانم
...
تا سوز تو از از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 631
1. تا سوز تو از میان جان بنشانم
بنشینم و شمعی بمیان بنشانم
...
آن زلف خمیده از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 632
1. آن زلف خمیده را اگر راست کنم
زو کار دل خسته مگر راست کنم
...
از بهر دمی که از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 633
1. از بهر دمی که با تو بر کار کنم
چون نای همیشه نالۀ زار کنم
...
گرمن ز غمت حکایت از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 634
1. گرمن ز غمت حکایت آغاز کنم
با خود دل خلقی بغم انباز کنم
...
اندر دل خود از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 635
1. اندر دل خود نقش تو پیدا نکنم
بر دیده خیالت آشکارا نکنم
...
نه گفته بدی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 636
1. نه گفته بدی عهد مزور نکنم
کس را بجهان با تو برابر نکنم
...