هردم زدنی چو لاله در خون نهدم از کمال‌الدین رباعی 589
1. هردم زدنی چو لاله در خون نهدم
زارم چو بکشت عذر موزون نهدم
با زلف تو هر چند بسی کوشیدم از کمال‌الدین رباعی 590
1. با زلف تو هر چند بسی کوشیدم
نامش ز کسی جز بکژی نشنیدم
بیماری نرگست چو زان سان دیدم از کمال‌الدین رباعی 591
1. بیماری نرگست چو زان سان دیدم
وان زلف بر آن گونه پریشان دیدم
طبرستان را شگفت جایی دیدم از کمال‌الدین رباعی 592
1. طبرستان را شگفت جایی دیدم
نمناک زمینیّ و هوایی دیدم
آن روز که بر خاطر عالی گذرم از کمال‌الدین رباعی 593
1. آن روز که بر خاطر عالی گذرم
از عجب چو نرگس همه در خود نگرم
بی روی تو صدره بگل ار برگذرم از کمال‌الدین رباعی 594
1. بی روی تو صدره بگل ار برگذرم
ممکن نبود که نیز در وی نگرم
گر آب خورم درد شود بر جگرم از کمال‌الدین رباعی 595
1. گر آب خورم درد شود بر جگرم
ور خواب کنم گرد شود در بصرم
بس اشک که از دیده بحاصل آرم از کمال‌الدین رباعی 596
1. بس اشک که از دیده بحاصل آرم
از آب دو چشم پای در گل آرم
چشمی ز خیال تو پر اختر دارم از کمال‌الدین رباعی 597
1. چشمی ز خیال تو پر اختر دارم
دستی ز غم هجر تو بر سر دارم
چون در تو نیارم که پیاپی نگرم از کمال‌الدین رباعی 598
1. چون در تو نیارم که پیاپی نگرم
دزدیده بزیر چشم تا کی نگرم؟
از بس که زیاد نیستی تاب خورم از کمال‌الدین رباعی 599
1. از بس که زیاد نیستی تاب خورم
چون کوزه ز حرص آتش ناب خورم
بر من که ازین پس غم عالم نخورم از کمال‌الدین رباعی 600
1. بر من که ازین پس غم عالم نخورم
شادیّ و غمش تا بتوانم نخورم