از بس که چکیدست از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 541
1. از بس که چکیدست مرا از هر رگ
خون بر مژه همچنان که بر نشتر رگ
...
دارم ز حیات از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 542
1. دارم ز حیات غصّه ها بیش از مرگ
پیوسته کنم شاد دل خویش از مرگ
...
چون هست بلای از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 543
1. چون هست بلای زندگی بیش از مرگ
چندین چه کنی رنجه دل خویش از مرگ؟
...
خصم تو که دار از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 544
1. خصم تو که دار درخ زرد و دل تنگ
پیوسته چو تیغ می زند سر بر سنگ
...
از حادثه ها از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 545
1. از حادثه ها اگر چه باشم دلتنگ
وز واقعه ها اگر چه دارم صد رنگ
...
هرگز بکسی... از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 546
1. هرگز بکسی... ل این دل تنگ
وز خوی بدت نه صلح پیداست نه جنگ
...
مطرب بصبوح از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 547
1. مطرب بصبوح داد آگاهی چنگ
تا بنیوشد سماع خر گاهی چنگ
...
ای برده گل از از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 548
1. ای برده گل از رخ چو گلنار تو رنگ
و آورده ز شرم گل بر بار تو رنگ
...
کردم بهوس عمارتی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 549
1. کردم بهوس عمارتی اندر دل
وز آلت و ساز کار بودم غافل
...
ای سعد فلک را از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 550
1. ای سعد فلک را ز رخ خوب تو فال
وی مرغ کرم را ز سخایت پروبال
...
خاک سر کوی آن از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 551
1. خاک سر کوی آن بت مشکین خال
می بوسیدم دوش باومید وصال
...
چون نیست مرا از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 552
1. چون نیست مرا بخدمتت راه وصال
سر بر خط دیوان تو دارم همه سال
...