بر رشتۀ کا رتو از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 529
1. بر رشتۀ کا رتو فتادیم چو شمع
تن در تف و سوز عشق دادیم چو شمع
...
با دشمن و دوست از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 530
1. با دشمن و دوست انس گیریم چو شمع
مقش همه کس فرا پذیریم چو شمع
...
ای دشمن ملک از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 531
1. ای دشمن ملک تو بغم کشته چو شمع
بد خواه تو باد دم بدم کشته چو شمع
...
یاری که ندارد از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 532
1. یاری که ندارد از لبش جام طمع
کردیم دروبر غم ایام طمع
...
یاری که ز عشق از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 533
1. یاری که ز عشق اوست جانم غمناک
گل پیرهن از رشک رخش دارد چاک
...
یارب که چگونه از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 534
1. یارب که چگونه خفت دوش اندر خاک
وان سیمین وی چگونه بپذیرد خاک (؟)
...
چون دید فسرده از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 535
1. چون دید فسرده بر رخم ده تو اشک
کرد از رخ من باستین یکسو اشک
...
ای دانۀ دل نهاده از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 536
1. ای دانۀ دل نهاده در خوشۀ اشک
در راه غمت شد سپری توشۀ اشک
...
در شوق تو از از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 537
1. در شوق تو از شرح و بیان من و کلک
یکباره سپید شد زبان من و کلک
...
دی گفت ز زیر از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 538
1. دی گفت ز زیر لب خندانک
امشب بر ما نمی خزی پنهانک؟
...
دل رفت بسوی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 539
1. دل رفت بسوی آن دهن خندانک
تا بستاند زو شکری پنهانک
...
در تیره شبی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 540
1. در تیره شبی چون سر زلفش تاریک
از لطف بوصل خویش کردم نزدیک
...