تا دست بسر و بن بر آورد چنار از کمال‌الدین رباعی 445
1. تا دست بسر و بن بر آورد چنار
صد گونه بساط عیش گسترد چنار
این پیش نیاز کرده از زر دیوار از کمال‌الدین رباعی 446
1. این پیش نیاز کرده از زر دیوار
خورشید حیات دشمنت بسر دیوار
برخیز و دوای این دل تنگ بیار از کمال‌الدین رباعی 447
1. برخیز و دوای این دل تنگ بیار
وان بادۀ مشک بوی گل رنگ بیار
ای از رسرشک باران از ابر از کمال‌الدین رباعی 448
1. ای از رسرشک باران از ابر
باران هنر از تو چو باران از ابر
من کشتۀ هجرم از وصالم چه خبر؟ از کمال‌الدین رباعی 449
1. من کشتۀ هجرم از وصالم چه خبر؟
تشنه جگرم زاب زلالم چه خبر؟
رفتم بوداع جان بدروازۀ صبر از کمال‌الدین رباعی 450
1. رفتم بوداع جان بدروازۀ صبر
زان سوی عدم شنیدم آوازۀ صبر
اسبی دارم بکندی از خر خرتر از کمال‌الدین رباعی 451
1. اسبی دارم بکندی از خر خرتر
چون گاو خراس بل کزو پرخورتر
ماییم و وجودی ز عدم ناخوشتر از کمال‌الدین رباعی 452
1. ماییم و وجودی ز عدم ناخوشتر
عیشی چو زمانه دم بدم ناخوشتر
ای طبع تو از هنر نکو آیین تر از کمال‌الدین رباعی 453
1. ای طبع تو از هنر نکو آیین تر
جانت خوانم هستی وزان شیرین تر
هر شب ز تو جفت شیونم تا بسحر از کمال‌الدین رباعی 454
1. هر شب ز تو جفت شیونم تا بسحر
چون صبح ز غم دم نزنم تا بسحر
از بوی تو گشت دل تنگ باد سحر از کمال‌الدین رباعی 455
1. از بوی تو گشت دل تنگ باد سحر
وز مهر تو گشت سر سبک باد سحر
زلفش دیدم بجنبش باد اندر از کمال‌الدین رباعی 456
1. زلفش دیدم بجنبش باد اندر
همچون حرکت بشاخ شمشاد اندر