... که طاقت از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 241
1. ... که طاقت فراقت دارد ؟
دل کیست که برگ اشتیاقت دارد؟
نرگس که دلش از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 242
1. نرگس که دلش هوای ساغر دارد
بادی ز نشاط و لهو در سر دارد
دل گرچه امید از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 243
1. دل گرچه امید وصل کمتر دارد
اندوه ترا بناز در بر دارد
امروز ملالی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 244
1. امروز ملالی بکمالم دارد
باور نکنی که بر چه حالم دارد
آن شاخ سمن که از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 245
1. آن شاخ سمن که روی خندان دراد
می نتواند که سیم پنهان دارد
لعل تو ز لطف از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 246
1. لعل تو ز لطف صورت جان دارد
خطت صفت مهر سلیمان دارد
شاخ ارز شکوفه از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 247
1. شاخ ارز شکوفه شکل پروین دارد
آن هم ز سرشک من غمگین دارد
گر دیدۀ نرگس از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 248
1. گر دیدۀ نرگس نه سبل می دارد
بینایی او چرا خلل می دارد؟
شب گر چه ز روشنی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 249
1. شب گر چه ز روشنی جدایی دارد
او را دو طرف بروشنایی دارد
هر سال شکوفه از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 250
1. هر سال شکوفه سیم چندان بارد
کاندر همه کیسه یک درم نگذارد
گفتم که چو مست از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 251
1. گفتم که چو مست شد مرا ناز آرد
گر بوسه زنم برایگان بگذارد
چون رنگ رخ تو از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 252
1. چون رنگ رخ تو گل ببازار آرد
در شهر بسی شور پدیدار آرد