رباعیات کمال‌الدین اسماعیل

1 رنگ رخ زر ز سکّۀ دولت تست خون در رگ کان ز جودیی منّت تست

2 در مدح تو همچو پسته ام چرب زبان تا مغز در استخوانم از نعمت تست

1 ای در حق من وصل ترارایی ست وی در ره من عزم تراپایی ست

2 خوی تو چو روزگار بادستی سخت عهد تو چو پای عمر بر جایی ست

1 دربند کسی باش که یاری کندت پیوند بدان که خواستاری کندت

2 بل تا خود را چو حلقه می آویزد انکس که چو حلقه گوش داری کندت

1 خصم که ز پس نیزه خورد روز وغا اندیشۀ خصمان چنان نیست مرا

2 خود در قران که جای خوفست ورجا نه« لاتخفست» پیش خصمان بغا؟

1 دل خون شد و شرط جان گدازی نیست در خدمت او کمینه بازی اینست

2 با این همه هم هیچ نمی یارم گفت شاید که مگر بنده نوازی اینست

1 گر خسته دل مرا بر آری حاجت پیروز شوی بر آنچه داری حاجت

2 در محنت بنده یار ایّام مشو کورا با من نیست بیاری حاجت

1 از عشق دهانت دل مسکین تنگست گفتند فراخست و دلم زین تنگست

2 هر چند که در جهان فراخست دهان باری دهن فراخ شیرین تنگست

1 زین بیش گرم چه رای خاموشی نیست خاموشم و هیچ جای خاموشی نیست

2 فریادرس ای خواجه درین غم که مرا برگ سخن و نوای خاموشی نیست

1 چشم تو که کار او بازی نیست در مملکت جمالش انبازی نیست

2 گفتند یکیست چشم تیر اندازش باری دوم او بیک اندازی نیست

1 روز آمد و بردوختم از دم لب را پرداخته کردم از روان قالب را

2 اکنون که مرا زنده همی دارد شب شاید که چو شمع زنده دارم شب را