لشکر نوروز بصحرا از کمال‌الدین اسماعیل غزل 97
1. لشکر نوروز بصحرا رسید
موسم شادیّ و تماشا رسید
می شنوم باز که باری از کمال‌الدین اسماعیل غزل 98
1. می شنوم باز که باری دگر
رغم مرا کرده یی یاری دگر
زهی در حسرت آن چشم از کمال‌الدین اسماعیل غزل 99
1. زهی در حسرت آن چشم مخمور
فتاده نرگس سرمست رنجور
مخور ای دل غم بسیار از کمال‌الدین اسماعیل غزل 100
1. مخور ای دل غم بسیار مخور
ور خوری جز غم دلدار مخور
دمید صبح، چه خسبی از کمال‌الدین اسماعیل غزل 101
1. دمید صبح، چه خسبی چو بخت من برخیز؟
بساز چنگ و برآور خروش رستاخیز
ای ز روی تو آب بر از کمال‌الدین اسماعیل غزل 102
1. ای ز روی تو آب بر آتش
دل ریشم متاب بر آتش
زهی مالیده رویت از کمال‌الدین اسماعیل غزل 103
1. زهی مالیده رویت لاله را گوش
بما میزد زهی خطّ و بنا گوش
مکن بر من ستم جانا از کمال‌الدین اسماعیل غزل 104
1. مکن بر من ستم جانا از ین بیش
بکارت می نیاید به بیندیش
گشت آشکاره راز از کمال‌الدین اسماعیل غزل 105
1. گشت آشکاره راز دلم بر زبان اشک
از چشم خلق ازآن بفتاد بسان اشک
گر من ز سوز عشق از کمال‌الدین اسماعیل غزل 106
1. گر من ز سوز عشق تو یک دم بر آوردم
دود از نهاد گنبد اعظم بر آوردم
تا دل اندر مهر از کمال‌الدین اسماعیل غزل 107
1. تا دل اندر مهر دلبر بسته ام
در بروی خوشدلی در بسته ام