امید راحت از عالم از کمال‌الدین اسماعیل غزل 120
1. امید راحت از عالم ندارم
اگر شادیست ورغم هم ندارم
جان را چو نیست از کمال‌الدین اسماعیل غزل 121
1. جان را چو نیست وصل تو حاصل کجا برم؟
دل را که شد ز درد تو غافل کجا برم؟
سحرگهان که ز بهر از کمال‌الدین اسماعیل غزل 122
1. سحرگهان که ز بهر صبوح برخیزم
هزار فتنه ز هر گوشه یی برانگیزم
خون دل از دو دیده از کمال‌الدین اسماعیل غزل 123
1. خون دل از دو دیده بدامن همی کشم
باری گران نه در خور این تن همی کشم
ما حالی از نشاط از کمال‌الدین اسماعیل غزل 124
1. ما حالی از نشاط کناری گرفته ایم
در سر زجام غصّه خماری گرفته ایم
یاد باد آنکه حریفان از کمال‌الدین اسماعیل غزل 125
1. یاد باد آنکه حریفان همه با هم بودیم
دوستانی که همه یک دل و محرم بودیم
ترک سر خویشتن از کمال‌الدین اسماعیل غزل 126
1. ترک سر خویشتن بگویم
نام تو در در انجمن بگویم
ای بتو چشم نکویی از کمال‌الدین اسماعیل غزل 127
1. ای بتو چشم نکویی روشن
وی ز تو خانۀ دلها گلشن
راه بگشادند بر از کمال‌الدین اسماعیل غزل 128
1. راه بگشادند بر آیندگان
آفرین بر جان آسایندگان
نگارا چند ازین از کمال‌الدین اسماعیل غزل 129
1. نگارا چند ازین پیمان شکستن
ز پیشانی دل سندان شکستن
باز دیدی که ابر از کمال‌الدین اسماعیل غزل 130
1. باز دیدی که ابر تر دامن
باغ را کرد پر گهر دامن؟
آه ازین زندگیّ از کمال‌الدین اسماعیل غزل 131
1. آه ازین زندگیّ ناخوش من
وز دل و خاطر مشوّش من