بجز از غصّه های از کمال‌الدین اسماعیل غزل 132
1. بجز از غصّه های مشکل من
چیست از روزگار حاصل من؟
کجایی ای بدو لب از کمال‌الدین اسماعیل غزل 133
1. کجایی ای بدو لب آب زندگانی من ؟
کجایی ای غم تو اصل شادمانی من؟
ای رنگ عارض تو، از کمال‌الدین اسماعیل غزل 134
1. ای رنگ عارض تو، آتش در آب بسته
وی چین طرّة تو ، از مشک ناب بسته
دلی دارم ز جان از کمال‌الدین اسماعیل غزل 135
1. دلی دارم ز جان دل برگرفته
پس از پیشم پی دلبر گرفته
ای غمزۀ تیز تو از کمال‌الدین اسماعیل غزل 136
1. ای غمزۀ تیز تو جگر خواره
وی لعل تو طیرۀ شکر پاره
بدان و آکه باش از کمال‌الدین اسماعیل غزل 137
1. بدان و آکه باش ای دل ستمکاره
وگر چه گفته امت این حدیث صد باره
مرا دلیست هوس از کمال‌الدین اسماعیل غزل 138
1. مرا دلیست هوس خانۀ غم آبادی
که گر بدور فتادی مرا به افتادی
ای باد صبا خبر از کمال‌الدین اسماعیل غزل 139
1. ای باد صبا خبر چه داری؟
از زلف بتم اثر چه داری؟
رویی، چگونه رویی؟ از کمال‌الدین اسماعیل غزل 140
1. رویی، چگونه رویی؟ رویی چو آفتاب
زلفی، چگونه زلفی؟ هر حلقه یی و تابی
لب و دندان یار از کمال‌الدین اسماعیل غزل 141
1. لب و دندان یار من نگرید
خوشی روزگار من نگرید
من از وجود برنجم از کمال‌الدین اسماعیل غزل 142
1. من از وجود برنجم مرا چه غم بودی
اگر وجود پریشان من عدم بودی؟
نخستم دل بدام از کمال‌الدین اسماعیل غزل 143
1. نخستم دل بدام اندر کشیدی
پس انگاهم قلم بر سر کشیدی