دل ز غم عشق تو کی از کمال‌الدین اسماعیل غزل 37
1. دل ز غم عشق تو کی جان برد؟
تا که جفای تو برین سان بود
ز لعلت عکس در جام از کمال‌الدین اسماعیل غزل 38
1. ز لعلت عکس در جام می افتاد
نشاط عالمش اندر پی افتاد
دل بدان دلنواز از کمال‌الدین اسماعیل غزل 39
1. دل بدان دلنواز خواهم داد
جان بشمع طراز خواهم داد
دلم نخست که دل بر از کمال‌الدین اسماعیل غزل 40
1. دلم نخست که دل بر وفای یار نهاد
به بی قراری با خویشتن قرار نهاد
رخت تاثیر آهی بر از کمال‌الدین اسماعیل غزل 41
1. رخت تاثیر آهی بر نتابد
غمت هر دستگاهی بر نتابد
نفس باد صبا می جنبد از کمال‌الدین اسماعیل غزل 42
1. نفس باد صبا می جنبد
غیرت مشک خطا می جنبد
کسی که دل به سر زلف از کمال‌الدین اسماعیل غزل 43
1. کسی که دل به سر زلف یار در بندد
بروی عقل در اختیار در بندد
رنگ رویت بر ارغوان از کمال‌الدین اسماعیل غزل 44
1. رنگ رویت بر ارغوان خندد
لعل تو بر می جوان خندد
رخی چنان که ز خورشید از کمال‌الدین اسماعیل غزل 45
1. رخی چنان که ز خورشید و ماه نتوان کرد
خطی چنان که ز مشک سیاه نتوان کرد
یار با ما وفا نخواهد از کمال‌الدین اسماعیل غزل 46
1. یار با ما وفا نخواهد کرد
با خودم آشنا نخواهد کرد
زلف تو کان همه سرها از کمال‌الدین اسماعیل غزل 47
1. زلف تو کان همه سرها دارد
گوییا هیچ سرما دارد
رخ و زلفت از شگرفی، از کمال‌الدین اسماعیل غزل 48
1. رخ و زلفت از شگرفی، صفت بهار دارد
خنک آنکه سر و قدّی ، چو تو در کنار دارد