تا دم باد صبا بگشا دست از کمال‌الدین غزل 13
1. تا دم باد صبا بگشا دست
گرهی از دل ما بگشا دست
آنچه عشق تو در جهان کردست از کمال‌الدین غزل 14
1. آنچه عشق تو در جهان کردست
بالله ار دور آسمان کردست
هر که رخسارش آرزو کردست از کمال‌الدین غزل 15
1. هر که رخسارش آرزو کردست
گل بر بارش آرزو کردست
رخت از ماه و لبت از شکرست از کمال‌الدین غزل 16
1. رخت از ماه و لبت از شکرست
آنت ازین وینت از آن خوبترست
امروز روی تو ز همه روز خوشترست از کمال‌الدین غزل 17
1. امروز روی تو ز همه روز خوشترست
شیرین لب ز جان دل افروز خوشترست
دلم در آرزوی عشق روی جانانست از کمال‌الدین غزل 18
1. دلم در آرزوی عشق روی جانانست
بعشق می نرسم این همه بلا زانست
آنکه سرم بر خط فرمان اوست از کمال‌الدین غزل 19
1. آنکه سرم بر خط فرمان اوست
گوی دلم در خم چوگان اوست
بریز سایۀ زلف تو عقل گمراهست از کمال‌الدین غزل 20
1. بریز سایۀ زلف تو عقل گمراهست
غلام روی تو چون آفتاب پنجاهست
ماه رویا ز غمت یک دم نیست از کمال‌الدین غزل 21
1. ماه رویا ز غمت یک دم نیست
که چو زلف تو دلم در هم نیست
نگار دل سیاهم لاله رنگیست از کمال‌الدین غزل 22
1. نگار دل سیاهم لاله رنگیست
چو غنچه بسته طبعی، چشم تنگیست
بیمار فراق تو بحالیست از کمال‌الدین غزل 23
1. بیمار فراق تو بحالیست
در دور تو عافیت محالیست
ترا یک ذره خود پروای ما نیست از کمال‌الدین غزل 24
1. ترا یک ذره خود پروای ما نیست
بنیک و بد دلت را رای ما نیست