از تو جز درد دل و خون جگر حاصل نیست از کمال‌الدین غزل 25
1. از تو جز درد دل و خون جگر حاصل نیست
چه کنم جان؟ چو جزین هیچ دگر حاصل نیست
چو روی خوب تو خورشید آسمان هم نیست از کمال‌الدین غزل 26
1. چو روی خوب تو خورشید آسمان هم نیست
بقّد و قامت تو سر و بوستان هم نیست
دل من ار بغمت خوشتر از زبان تو نیست از کمال‌الدین غزل 27
1. دل من ار بغمت خوشتر از زبان تو نیست
ز روی تنگی باری کم از دهان تو نیست
خود ترا عادت دلداری نیست از کمال‌الدین غزل 28
1. خود ترا عادت دلداری نیست
کار تو جز که دل آزاری نیست
دوری از یار اختیاری نیست از کمال‌الدین غزل 29
1. دوری از یار اختیاری نیست
لیک ما را ز بخت یاری نیست
در فراقت دل ازین سوخته تر نتوان داشت از کمال‌الدین غزل 30
1. در فراقت دل ازین سوخته تر نتوان داشت
خویشتن را به ازین زیر و زبر نتوان داشت
دلبرم هم ز بامداد برفت از کمال‌الدین غزل 31
1. دلبرم هم ز بامداد برفت
کرد ما را غمین و شاد برفت
باد نوروزی ره بستان گرفت از کمال‌الدین غزل 32
1. باد نوروزی ره بستان گرفت
دست عاشق دامن جانان گرفت
ای مرا کرده مشوّش زلفت از کمال‌الدین غزل 33
1. ای مرا کرده مشوّش زلفت
وی ز گل ساخته مفرش زلفت
چه باشد گر ز من یادت نیاید از کمال‌الدین غزل 34
1. چه باشد گر ز من یادت نیاید
که از دوری فراموشی فزاید
تا بکف جام می توانم دید از کمال‌الدین غزل 35
1. تا بکف جام می توانم دید
زهد و سالوس کی توانم دید؟
اهل تو بازار گوهر بشکند از کمال‌الدین غزل 36
1. اهل تو بازار گوهر بشکند
زلف تو ناموس عنبر بشکند