چون شمع برافروختی از از جویای تبریزی غزل 956
1. چون شمع برافروختی از باده کشیدن
گلها بتوان زآتش رخسار تو چیدن
...
چون نهد عارف به پر از خلوت از جویای تبریزی غزل 957
1. چون نهد عارف به پر از خلوت دل پا برون؟
کی به جریان می رود از خویشتن دریا برون؟
...
تا خزان آمد گل کامی نچیدیم از جویای تبریزی غزل 958
1. تا خزان آمد گل کامی نچیدیم از چمن
غنچه تا نشکفت روی دل ندیدیم از چمن
...
دل آگاه آزاد است از اندیشهٔ از جویای تبریزی غزل 959
1. دل آگاه آزاد است از اندیشهٔ مردن
چراغ طور عرفان را نباشد بیم افسردن
...
به سعی در طلبش راه جستجو از جویای تبریزی غزل 960
1. به سعی در طلبش راه جستجو سر کن
می دگر ز گداز نفس به ساغر کن
...
از عاشقان چه گویم و صبر از جویای تبریزی غزل 961
1. از عاشقان چه گویم و صبر و توانشان
خندان بود چو لاله دل خونفشانشان
...
تا نهاد آن آفتاب شعله از جویای تبریزی غزل 962
1. تا نهاد آن آفتاب شعله خو پا در چمن
همچو بوی گل ز هم پاشید دل‌ها در چمن
...
ساز شد در پردهٔ خاموشی از جویای تبریزی غزل 963
1. ساز شد در پردهٔ خاموشی آخر جنگ من
با صدای دل طپیدن شد بلند آهنگ من
...
بوسی ز کنج لعل لبش انتخاب از جویای تبریزی غزل 964
1. بوسی ز کنج لعل لبش انتخاب کن
خود را به آن نگار مصاحب شراب کن
...
انکسار مرا تماشا کن از جویای تبریزی غزل 965
1. انکسار مرا تماشا کن
اعتبار مرا تماشا کن
...
غیر را امشب کباب از اختلاط از جویای تبریزی غزل 966
1. غیر را امشب کباب از اختلاط یار کن
باده بستان از کفش در کاسهٔ اغیار کن
...
ساقی بیار باده و عیشم از جویای تبریزی غزل 967
1. ساقی بیار باده و عیشم به کام کن
زین بیش خون مکن به دلم می به جام کن
...