رفت می نوشیم ز یاد آخر از جویای تبریزی غزل 717
1. رفت می نوشیم ز یاد آخر
شیشه از طاق دل فتاد آخر
نیست جز افغان مرا در بزم آن مکار کار از جویای تبریزی غزل 718
1. نیست جز افغان مرا در بزم آن مکار کار
همچو آن بلبل که نالان است در گلزار زار
به فکر نام مباش اینقدر همین زنهار از جویای تبریزی غزل 719
1. به فکر نام مباش اینقدر همین زنهار
به زیر سنگ منه دست از نگین زنهار
چون شود محو از دل خاکی سرشت ما غبار؟ از جویای تبریزی غزل 720
1. چون شود محو از دل خاکی سرشت ما غبار؟
کی به افشاندن رود از دامن صحرا غبار؟
یادش از شوخی به دل ما را نمی گیرد قرار از جویای تبریزی غزل 721
1. یادش از شوخی به دل ما را نمی گیرد قرار
پرتو خورشید در دریا نمی گیرد قرار
گذشتم از سر عشقت من و خیال دگر از جویای تبریزی غزل 722
1. گذشتم از سر عشقت من و خیال دگر
گل دگر چمن دگر و نهال دگر
آمدی مستانه و گل گل طرب دارد بهار از جویای تبریزی غزل 723
1. آمدی مستانه و گل گل طرب دارد بهار
خندها از غنچهٔ گل زیر لب دارد بهار
دلم از هجر تو خون است امروز از جویای تبریزی غزل 724
1. دلم از هجر تو خون است امروز
آفت صبر و سکون است امروز
عمر رفت و هست ذوق آن بر و دوشم هنوز از جویای تبریزی غزل 725
1. عمر رفت و هست ذوق آن بر و دوشم هنوز
تنگ دارد شوق آغوشش در آغوشم هنوز
چشم آینه پرآب است از مثال من هنوز از جویای تبریزی غزل 726
1. چشم آینه پرآب است از مثال من هنوز
سنگ راهم گریه می آید به حال من هنوز
دل عاشق زفغان سیر نگردد هرگز از جویای تبریزی غزل 727
1. دل عاشق زفغان سیر نگردد هرگز
جرس از ناله گلوگیر نگردد هرگز
صبح شد ساقی همان مستی شب دارم هنوز از جویای تبریزی غزل 728
1. صبح شد ساقی همان مستی شب دارم هنوز
خنده ها بر گریه های بی سبب دارم هنوز