ترا محرومی ارزانی زآغوش از جویای تبریزی غزل 49
1. ترا محرومی ارزانی زآغوش تپیدن‌ها
مرا صحرا به صحرا می‌برد جوش تپیدن‌ها
...
نباشد عقده‌ای در خاطر از جویای تبریزی غزل 50
1. نباشد عقده‌ای در خاطر ار ابنای دنیا را
به سان رشتهٔ گوهر به هم راهیست دل‌ها را
...
ز سوزنامهٔ من سوخت بال از جویای تبریزی غزل 51
1. ز سوزنامهٔ من سوخت بال و پر کبوتر را
چو قمری آتش من ساخت خاکستر کبوتر را
...
نشئهٔ می مایهٔ صد درد سر از جویای تبریزی غزل 52
1. نشئهٔ می مایهٔ صد درد سر باشد مرا
دور ساغر بی تو گرداب خطر باشد مرا
...
زدل بیرون می برد یاد ایام از جویای تبریزی غزل 53
1. زدل بیرون می برد یاد ایام شبابم را
عمارت می کند پیمانه ای حال خرابم را
...
به خلق خوش معطر ساز باغ از جویای تبریزی غزل 54
1. به خلق خوش معطر ساز باغ آشنایی را
زدلگرمی فروزان کن چراغ آشنایی را
...
رنگین کنی زخون جگر گر خیال از جویای تبریزی غزل 55
1. رنگین کنی زخون جگر گر خیال را
شاید که دلنشین شود اهل کمال را
...
امشب فزود دل ز طپش جوش دیده از جویای تبریزی غزل 56
1. امشب فزود دل ز طپش جوش دیده را
گردیده دامن آتش خس پوش دیده را
...
گل با سر بازار بسنجد چو از جویای تبریزی غزل 57
1. گل با سر بازار بسنجد چو چمن را
بازر به ترازو ننهد خاک وطن را
...
که چو سوزن دوختی بر جامه از جویای تبریزی غزل 58
1. که چو سوزن دوختی بر جامه چشم خویش را
گاه عینک وار بر عمامه چشم خویش را
...
هست تا ترک تعلق کرده سامان از جویای تبریزی غزل 59
1. هست تا ترک تعلق کرده سامان مرا
پرتو مه شمع کافوری شبستان مرا
...
سرت گردم به گلشن جلوه ده از جویای تبریزی غزل 60
1. سرت گردم به گلشن جلوه ده آن روی چون گل را
رگ لبریز خون ناله کن منقار بلبل را
...