دل که کارش با کریم افتاده از جویای تبریزی غزل 228
1. دل که کارش با کریم افتاده در فرخندگی است
زانکه بیشک پیشهٔ اهل کرم بخشندگی است
...
صفای پیکرت آئینه دار از جویای تبریزی غزل 229
1. صفای پیکرت آئینه دار مهتاب است
گل از رخ تو حیب و کنار مهتاب است
...
بیا که موسم جوش بهار ییلاق از جویای تبریزی غزل 230
1. بیا که موسم جوش بهار ییلاق است
پیاله گیر که گل در کنار ییلاق است
...
ز وانمود پریشانی ام چو از جویای تبریزی غزل 231
1. ز وانمود پریشانی ام چو گل عار است
که مشت بسته چو غنچه هزار دینار است
...
حقپرستی پیش ما ترک تمنا از جویای تبریزی غزل 232
1. حقپرستی پیش ما ترک تمنا کردن است
فرصت امروز صرف کار فردا کردن است
...
طرهٔ مشکین چو جانان دسته از جویای تبریزی غزل 233
1. طرهٔ مشکین چو جانان دسته بست
دل ز دود آه ریحان دسته بست
...
بسکه سر در صیدگاهش بر از جویای تبریزی غزل 234
1. بسکه سر در صیدگاهش بر زمین افتاده است
هر طرف چون نقش پا نقش جبین افتاده است
...
در توبه کوش، توبه حصار از جویای تبریزی غزل 235
1. در توبه کوش، توبه حصار سلامت است
سیلاب خرمن گنه اشک ندامت است
...
هیچ اثر از پختگی ها با از جویای تبریزی غزل 236
1. هیچ اثر از پختگی ها با زبان معلوم نیست
این ثمر را بسکه خام است استخوان معلوم نیست
...
دل که از بالای چشمت در از جویای تبریزی غزل 237
1. دل که از بالای چشمت در گناه افتاده است
یوسفی از پهلوی اخوان به چاه افتاده است
...
تا سر ما کشتگان آن تندخو از جویای تبریزی غزل 238
1. تا سر ما کشتگان آن تندخو بر کف گرفت
شد چنان سرخوش که پنداری کدو بر کف گرفت
...
نهادی بر دلم ای نازنین از جویای تبریزی غزل 239
1. نهادی بر دلم ای نازنین دست
ازین دست است احوالم ازین دست
...