از لجه هجر ساحلی می خواهم از جامی رباعی 37
1. از لجه هجر ساحلی می خواهم
در ساحت وصل منزلی می خواهم
رفت آنکه طلبگار وصالت باشم از جامی رباعی 38
1. رفت آنکه طلبگار وصالت باشم
جویای رخ خجسته فالت باشم
خوش با دگرانی ای به رخ رشک پری از جامی رباعی 39
1. خوش با دگرانی ای به رخ رشک پری
بر من همه راه ناخوشی می سپری
با تیغ تو گر سرنفرازم چه کنم از جامی رباعی 40
1. با تیغ تو گر سرنفرازم چه کنم
سر در ره عشق تو نبازم چه کنم
گفتی که سیاه است تو را خرقه به رنگ از جامی رباعی 41
1. گفتی که سیاه است تو را خرقه به رنگ
آورده ام این رنگ من از دیر فرنگ
آن مه که به دل حرف وفا کرده درست از جامی رباعی 42
1. آن مه که به دل حرف وفا کرده درست
دی بود به حمام پس از صبح نخست
قلبی بصفاء خدکم مفتون از جامی رباعی 43
1. قلبی بصفاء خدکم مفتون
نطقی بصفات قدکم موزون
ای از تو مرا گوش پر و دیده تهی از جامی رباعی 44
1. ای از تو مرا گوش پر و دیده تهی
خوش آنکه ز گوش پای در دیده نهی
ای پایه بخل از تو شده پست سخا از جامی رباعی 45
1. ای پایه بخل از تو شده پست سخا
وز ساغر لطف تو جهان مست سخا
از زیب خطت عذار نایافته زین از جامی رباعی 46
1. از زیب خطت عذار نایافته زین
نبود ز تو تا مه سر مویی مابین
گل گر چه کشد سرزنش از خار درشت از جامی رباعی 47
1. گل گر چه کشد سرزنش از خار درشت
رو با تو و بر درخت خود دارد پشت
خورشید می آنکه ساقی و دور مدام از جامی رباعی 48
1. خورشید می آنکه ساقی و دور مدام
دیده ست ز تدویر صراحیش مقام