1 قد قل الی میلک ای جان و جهان و اعتاص علی نیلک ای جان و جهان
2 دست املم به جیب وصلت نرسید فالان یدی و ذیلک ای جان و جهان
1 من کیستم از شهر خرد تاخته ای در عشق بتان دینی دین باخته ای
2 خانه به خرامات مغان ساخته ای از هرچه نه عشق خانه پرداخته ای
1 رسوا شده لولیی ربالی دردست از کوی خرابات همی آمد مست
2 با خویشتن این ترانه می زد پیوست کای وای کسی که از خود و خلق نرست
1 ای خوانده به عزم رفتن افسون همه بگرفته غمت درون و بیرون همه
2 ما زنده به آنیم که بازآیی زود گر دیر آیی به گردنت خون همه
1 ای کشته مرا به تیغ لاغ و لابه دور از تو به سان ماهیم بر تابه
2 من غرقه به خون بی تو و توبا دگران همخانه و همخوابه و هم گرمابه
1 گاهی ز غمت چو ابر گرینده شوم گاهی به رخت چو برق در خنده شوم
2 تو جان منی ز رفتن و آمدنت نبود عجب ار بمیرم و زنده شوم
1 بستی کمر وداع و زین شیوه مرا هم دست زکار رفت و هم پای ز جا
2 نی دست که دامن تو گیرم که مرو نی پای که در پی تو آیم که بیا
1 شوخی که بلای دل و دین افتاده ست برخاک ره از خانه زین افتاده ست
2 او پرتو خورشید جمال ازل است از وی چه عجب گر به زمین افتاده ست
1 روزی که سوی اهل وفا می آیی افتان خیزان همچو صبا می آیی
2 تازان تازان همی روی از بر ما لنگان لنگان به سوی ما می آیی
1 چون دیده ببندم به خیال تو خوشم چون بگشایم به خط و خال تو خوشم
2 القصه چه در خواب و چه در بیداری دایم به تماشای جمال تو خوشم