جانم از عشق تو در ورطه بیم افتاده از جامی غزل 72
1. جانم از عشق تو در ورطه بیم افتاده ست
دلم از تیغ فراق تو دونیم افتاده ست
ساقی بیا که قصر بقا در تزلزل است از جامی غزل 73
1. ساقی بیا که قصر بقا در تزلزل است
درده شراب لعل چه جای تعلل است
این همه خونخواریم زان نرگس خونخواره از جامی غزل 74
1. این همه خونخواریم زان نرگس خونخواره چیست
چون نخواهد یار جز خونخواری من چاره چیست
بی تو شبم را اثر روز نیست از جامی غزل 75
1. بی تو شبم را اثر روز نیست
شمع شبم انجمن افروز نیست
زبان در دهان ترجمان دل است از جامی غزل 76
1. زبان در دهان ترجمان دل است
سخن بر زبان از زبان دل است
دل خطت را رقم صنع الهی دانست از جامی غزل 77
1. دل خطت را رقم صنع الهی دانست
برسر مشک خطان حجت شاهی دانست
ساقی ما که دی به کف می داشت از جامی غزل 78
1. ساقی ما که دی به کف می داشت
جام می مستی از لب وی داشت
طوبی که به سدره سربلند است از جامی غزل 79
1. طوبی که به سدره سربلند است
پیش قد تو نیازمند است
پشتم از بار بلا خم شده است از جامی غزل 80
1. پشتم از بار بلا خم شده است
قوسی از دایره غم شده است
دولتم نیست که باشم به سخن دمسازت از جامی غزل 81
1. دولتم نیست که باشم به سخن دمسازت
گو سخن با دگران تا شنوم آوازت
بر لبم آهی نمی آید که دودآمیز نیست از جامی غزل 82
1. بر لبم آهی نمی آید که دودآمیز نیست
وز دلم دودی نمی خیزد که آتشریز نیست
به کوی عزلتم ویرانه ای هست از جامی غزل 83
1. به کوی عزلتم ویرانه ای هست
ز نقد وقت درویشانه ای هست