واسطة العقد - غزلیات در دیوان اشعار جامی

1 تا دیده ام چو گل به ته پیرهن تو را گلبرگ ناز خوانده ام از لطف تن تو را

2 از تار و پود رنجه شود نازنین تنت به گر کنند جامه زبرگ سمن تو را

3 تو آن بتی که هیچ برهمن به بتکده بت را نداشت دوست بدینسان که من تو را

4 آن ترک کافری تو که بهر هلاک من گردند نامزد ز خطا و ختن تو را

1 سبکدستی کن ای ساقی بده رطل گران ما را به خود درمانده ایم از ما زمانی وارهان ما را

2 نمی خواهیم کافتد چشم ما بر ما خوشا وقتی که سازی در حجاب غیب خویش از ما نهان ما را

3 میان ما و تو نبود حجابی جز وجود ما بیا یکدم کمر بگشای و بردار از میان ما را

4 جمال خود نما تا نیست گردیم از وجود خود که هست این نیستی تخم بقای جاودان ما را

1 نشست اشک روان زنگ محنت از شب ما نداد پرتو راحت طلوع کوکب ما

2 به نبض جستن ما ای طبیب دست میار که سوخت رشته نبض از حرارت تب ما

3 سفید گشت چو پنبه ز گریه چشم و ز ضعف به پنبه آب چکاند زمانه بر لب ما

4 نکرد در دلت ای ماه اثر اگر چه گذشت ز نیلگون سپر چرخ تیر یا رب ما

1 بیاکه تا ز تو ای مه تهیست منزل ما چراغ و مشعله ندهد فروغ محفل ما

2 چه سود روی عبادت به کعبه آوردن چونیست قبله روی تو در مقابل ما

3 اجل چو محمل ما بندد از جهان باشد نوای عشق تو بانگ داری محمل ما

4 بهای وصل تو دادیم نقد عمر ولی درین معامله بی حاصل است حاصل ما

1 ای خاک ته کفش تو کحل بصر ما کفشی که زنی بر سر ما تاج سرما

2 می کن به خبر پرسی ما رنجه لب خویش زان پیش که پرسی و نیابی خبر ما

3 پیش از حرم کعبه به کوی تو رسیدیم کوتاه شد المنة لله سفرما

4 سیل مژه از کوی تو خون دل ما شست آنجا نپسندید که ماند اثر ما

1 ما مرید راه عشقیم و جوانان پیر ما التفات خاطر پیران بود تدبیر ما

2 زآب چشم ما کند زنجیر سازی باد آه تا کشد سرو قدت را پای در زنجیر ما

3 «والضحی » باشد کنایت زان دوزخ «والشمس » نیز در بیان حسن تو واضح بود تفسیر ما

4 خامه بشکستیم و لب بستیم از اسرار عشق کان نه در تحریر ما گنجد نه در تقریر ما

1 کشته خنجر عشق است دل زنده ما غرق جمعیت او وقت پراکنده ما

2 بخیه بر وصله پیوند کسان کم زده ایم دست تجرید بود بخیه کش ژنده ما

3 گر بخندیم مکن عیب که چون غنچه بود پرده پوش دل آغشته به خون خنده ما

4 نقش تقویم ازل زایچه طالع ماست عطف دامان ابد دولت پاینده ما

1 ای پریرخ مرو از خانه ما رحم کن بر دل دیوانه ما

2 در غم عشق تو افسانه شدیم بنشین گوش کن افسانه ما

3 ازمی عشق چو پیمانه پریم لب بنه بر لب پیمانه ما

4 گنج حسنی چه طلسم انگیزیم که شوی ساکن ویرانه ما

1 سرود مجلس درد است آه و ناله ما حباب خون جگر لاله گون پیاله ما

2 به بزم وصل چو شمعیم با تو چرب زبان به روغن است فتاده ز تو نواله ما

3 به باغ چند تماشای سرو و لاله کنیم قد تو سرو بس و عارض تو لاله ما

4 فسرده بر رخ ما اشکهاست از دم سرد مباد آفت برگ گل تو ژاله ما

1 نهال قد تو آمد عصای پیری ما به راستان که مکش سر ز دستگیری ما

2 تو را که دیده ز جاه و جمال خویش پر است چه التفات به مسکینی و فقیری ما

3 تو آفتاب بلندی و ما چو ذره حقیر بود بلندی قدر تو از حقیری ما

4 ز مهر روی تو گشتیم شاه کشور عشق کجا به عقل رسد منصب وزیری ما