آن غمزه زن چو گرد گلستان برآمده ست از جامی غزل 61
1. آن غمزه زن چو گرد گلستان برآمده ست
از شاخ گل نه غنچه که پیکان برآمده ست
...
داد از تو که هیچت روش داد نمانده ست از جامی غزل 62
1. داد از تو که هیچت روش داد نمانده ست
فریاد که پیشت سر فریاد نمانده ست
...
رند دردی کش که با می دارد ایمانی درست از جامی غزل 63
1. رند دردی کش که با می دارد ایمانی درست
در ازل بسته ست با پیمانه پیمانی درست
...
نماند جا که تر از ابر دیده ما نیست از جامی غزل 64
1. نماند جا که تر از ابر دیده ما نیست
ولی چه سود که آن مه در ابر پیدا نیست
...
راهت از دیده رفتنم هوس است از جامی غزل 65
1. راهت از دیده رفتنم هوس است
سر به راه تو خفتنم هوس است
...
ای خوش آن عاشق که با یار خود است از جامی غزل 66
1. ای خوش آن عاشق که با یار خود است
زنده از دیدار دلدار خود است
...
خیال لعل لبت با صفای سینه خوش است از جامی غزل 67
1. خیال لعل لبت با صفای سینه خوش است
شراب صاف عقیقین در آبگینه خوش است
...
چو نقشبند ازل نخل دلربای تو بست از جامی غزل 68
1. چو نقشبند ازل نخل دلربای تو بست
دل شکسته عشاق در هوای تو بست
...
منم که دعوی عشق تو رسم و راه من است از جامی غزل 69
1. منم که دعوی عشق تو رسم و راه من است
گواه صدق درین دعوی اشک و آه من است
...
طالب علم نظر شو خود جز این تحصیل چیست از جامی غزل 70
1. طالب علم نظر شو خود جز این تحصیل چیست
حاصل تحصیل دیگر غیر قال و قیل چیست
...
باز عید آمد و مهر از دهن خم برخاست از جامی غزل 71
1. باز عید آمد و مهر از دهن خم برخاست
داد ساقی می و مطرب به ترنم برخاست
...
آن چه نور است که از وادی بطحا برخاست از جامی غزل 72
1. آن چه نور است که از وادی بطحا برخاست
که همه کون و مکانش به تماشا برخاست
...