فاتحة الشباب - رباعیات در دیوان اشعار جامی

1 ای حسن بتان ماه سیما از تو وی جانب شان میل دل ما از تو

2 خون شد دل ما ز دست ایشان یا رب زیشان نالیم یا ز خود یا از تو

1 جامی دم گفت و گو فرو بند دگر دل شیفته خیال مپسند دگر

2 در شعر مده عمر گرانمایه به باد انگار سیه شد ورقی چند دگر

1 رفت آنکه به قبله بتان روی آرم حرف غمشان به لوح دل بنگارم

2 آهنگ جمال جاودانی دارم حسنی که نه جاودان ازان بیزارم

1 ماییم به موج خیز حرمان شده غرق چیزی نه به جز رعونت و حیله و زرق

2 ای کاش نمی یافت ره از لجه جمع کشتی وجود ما سوی ساحل فرق

1 روزم به غم جهان فرسوده گذشت شب در هوس بوده و نابوده گذشت

2 عمری که ازو دمی جهانی ارزد القصه به فکرهای بیهوده گذشت

1 ای آنکه به بر و بحر بشتافته ای ور کوه رسیده پیش بشکافته ای

2 پرسم خبری بهر خدا راست بگوی کز گمشده من چه خبر یافته ای

1 خون می گریم وز تو چه پنهان دارم کز بهر چه این دو چشم گریان دارم

2 هر چند دلی به وصل شادان دارم صد داغ بر آن ز بیم هجران دارم

1 ای در دل تو هزار مشکل ز همه مشکل شود آسوده تو را دل ز همه

2 چون تفرقه دل است حاصل ز همه دل را به یکی سپار و بگسل ز همه

1 المنة لله که نه شیخم نه مرید نی طالب علم و نه مدرس نه معید

2 فارغ ز جهانیان چه زیرک چه بلید در زاویه ای نشسته ام فرد و وحید

1 سبحانک لا علم لنا الا ما علمت و الهمت لنا الهاما

2 ما را برهان ز ما و آگاهی ده از سر معینی که داری با ما