رفت آنکه به قبله بتان روی آرم از جامی رباعی 85
1. رفت آنکه به قبله بتان روی آرم
حرف غمشان به لوح دل بنگارم
خون می گریم وز تو چه پنهان دارم از جامی رباعی 86
1. خون می گریم وز تو چه پنهان دارم
کز بهر چه این دو چشم گریان دارم
گه در هوس روی نکو آویزم از جامی رباعی 87
1. گه در هوس روی نکو آویزم
گه در سفر زلف مشکبو آویزم
بهر تو به بر و بحر بشتافته ام از جامی رباعی 88
1. بهر تو به بر و بحر بشتافته ام
هامون ببریده کوه بشکافته ام
هر جا گذرم نوای عشقت شنوم از جامی رباعی 89
1. هر جا گذرم نوای عشقت شنوم
بر خوان بلا صلای عشقت شنوم
از زلف تو تاری نربودم رفتم از جامی رباعی 90
1. از زلف تو تاری نربودم رفتم
وز لعل تو رازی نشنودم رفتم
تا چند غلام کهنه یا نو باشم از جامی رباعی 91
1. تا چند غلام کهنه یا نو باشم
در کشمکش کنیز و بانو باشم
تا چند پی نفس دغاباز روم از جامی رباعی 92
1. تا چند پی نفس دغاباز روم
تا کی ره عقل حیله پرداز روم
خوش آنکه ز قید خودپرستی برهیم از جامی رباعی 93
1. خوش آنکه ز قید خودپرستی برهیم
وز تنگ دلی و تنگ دستی برهیم
هر دم غم آن ماه چگل می گویم از جامی رباعی 94
1. هر دم غم آن ماه چگل می گویم
بی مهری آن مهر گسل می گویم
گر دولت وصل را نشایم چه کنم از جامی رباعی 95
1. گر دولت وصل را نشایم چه کنم
این راز نهان با که گشایم چه کنم
جانا ز تو تا به چند اندوه کشم از جامی رباعی 96
1. جانا ز تو تا به چند اندوه کشم
وین بار غم گران تر از کوه کشم