فاتحة الشباب - رباعیات در دیوان اشعار جامی

1 چون شب برسد ز صبح‌خیزان می‌باش چون صبح شود ز اشک‌ریزان می‌باش

2 آویز در آن که ناگزیر است تو را وز هرچه خلاف او گریزان می‌باش

1 من در غم هجر و دل به دیدار تو خوش تن در غم هجر و دل به دیدار تو خوش

2 تا کی چشمم سرشک حسرت ریزد اندر غم هجر و دل به دیدار تو خوش

1 ای خاک درت کعبه ارباب خصوص نازل شده ز آسمان به وصف تو نصوص

2 از پرتو روی و خاتم لعل لبت ظاهر شده سر لمعات است و فصوص

1 ای ذات رفیع تو نه جوهر نه عرض فضل و کرمت نیست معلل به غرض

2 هر کس که نباشد تو عوض باشی ازو وان را که نباشی تو کسی نیست عوض

1 ای بر سر حرف این و آن نازده خط پندار دویی دلیل بعد است و سخط

2 در جمله کاینات بی سهو و غلط یک عین فحسب دان و یک ذات فقط

1 آن را که نه عاشق است از یار چه حظ وان را که نه مشتاق ز دیدار چه حظ

2 نابینا را چو چشم عالم بین نیست ز الوان چه تمتع و ز انوار چه حظ

1 از تفرقه هجر تو در حلقه جمع از بس که فشاندم اشک دوشینه چو شمع

2 در دیده نماند اشک و اکنون ز دلم لو زاد علی العین دم فهوالدمع

1 خورشید تو زنگ خورده تیغ است دریغ پنهان شده در نیام میغ است دریغ

2 مرآت جمال آفرینش همه اوست ناداده جلا چنین دریغ است دریغ

1 امروز چنین کز آسمان ریزد برف ترسم که بپرای جهان ریزد برف

2 ساید ز بلور مهره ژاله سپهر چون سودگی بلور ازان ریزد برف

1 کی باشد کی لباس هستی شده شق تابان گشته جمال وجه منطق

2 دل در سطوات نور او مستهلک جان در غلبات شوق او مستغرق