ای لاله دلسوخته دامن چاک از جامی رباعی 73
1. ای لاله دلسوخته دامن چاک
داری رخی از داغ درون آتشناک
1. ای لاله دلسوخته دامن چاک
داری رخی از داغ درون آتشناک
1. کردم به طواف خانه یار آهنگ
سنگی دیدم نهاده آنجا بر سنگ
1. بگذر به دیار یارم ای پیک شمال
بر خاک رهش به جای من دیده بمال
1. ای چارده ساله مه که در حسن و جمال
همچون مه چارده رسیدی به کمال
1. در دیده عیان تو بوده ای من غافل
در سینه نهان تو بوده ای من غافل
1. ای برده غمت شادی صد ساله ز دل
هرگز نرود داغ تو چون لاله ز دل
1. گویم نفسی دار ز من پاس ای دل
کز شرط ره است پاس انفاس ای دل
1. افلاک بود قسی حوادث چو سهام
رامی حق و آماجگه افراد انام
1. ما احسن بالک ای جهان گشته حمام
گاهی به عراق می روی گاه به شام
1. ماییم و دل تنگ تر از حلقه «میم »
در زیر جفا و جور چون نقطه «جیم »
1. عمری به هوس باد هوا پیمودم
در هر کاری خون جگر پالودم
1. گر در سفرم تویی رفیق سفرم
ور در حضرم تویی انیس حضرم