فاتحة الشباب - رباعیات در دیوان اشعار جامی

1 من در غم هجر و دل به دیدار تو خوش تن در غم هجر و دل به دیدار تو خوش

2 تا کی چشمم سرشک حسرت ریزد اندر غم هجر و دل به دیدار تو خوش

1 فی القلب دم یسیل من آماقی کی یظهر ما سترت من اشواقی

2 از قصه هجر و قصه مشتاقی رمزی گفتم و قس علیه الباقی

1 گر خاک سر کوی مذلت باشی رسوا شده شهر و محلت باشی

2 به زانکه به زرق و خودنمایی صد سال شایسته هفتاد و دو ملت باشی

1 هر چند که در دل غم هجران افکند جان پرتو حسن به جانب آن افکند

2 حسن را چو فزون نمود یک نقطه دگر از خون جگر قطره به دامان افکند

1 قرب تو به اسباب و علل نتوان یافت بی سابقه فضل ازل نتوان یافت

2 بر هر چه بود توان گرفتن بدلی تو بی بدلی تو را بدل نتوان یافت

1 ای صفوت روح اعظم آیینه تو وی ظلمت خاک آدم آیینه تو

2 روی دگر است در هر آیینه تو را ای هژده هزار عالم آیینه تو

1 افلاک بود قسی حوادث چو سهام رامی حق و آماجگه افراد انام

2 هشدار که سر کار شد گفته تمام وز دایره رضا منه بیرون گام

1 آن کس که لبت دید تو را جان گفته ست وان کس که رخت، مهر درخشان گفته ست

2 القصه جهان حسن تو بسیار است هر کس ز تو هر چه دیده است آن گفته ست

1 دانی چه کسم ز ناکسان ناکس تر وز جمله خسیسان به خسیسی خس تر

2 در راه طلب که واپسان بسیارند هستم ز همه مرحله ها واپس تر

1 عمری به هوس باد هوا پیمودم در هر کاری خون جگر پالودم

2 در هر چه زدم دست ز غم فرسودم دست از همه بازداشتم آسودم