فاتحة الشباب - رباعیات در دیوان اشعار جامی

1 از سبزه به صحرا نگر ای لاله عذار هر جا به خط سبز الفی کرده نگار

2 بر تخته خاک گویی اطفال بهار پیوسته الف مشق کنند از زنگار

1 بر مائده جهان چه برنا و چه پیر باشد پی لقمه ای به صد محنت اسیر

2 ریزد به مثل ز دیده طفل صغیر صد قطره اشک بهر یک قطره شیر

1 ای فضل تو دستگیر من دستم گیر سیر آمده ام ز خویشتن دستم گیر

2 تا چند کنم توبه و تا کی شکنم ای توبه ده توبه شکن دستم گیر

1 ماییم به راه عشق پویان همه عمر وصل تو به جد و جهد جویان همه عمر

2 یک چشم زدن خیال تو پیش نظر بهتر که جمال خوبرویان همه عمر

1 بی مایه و سودخواهی آمد آخر بی گفت و شنود خواهی آمد آخر

2 بسیار مرو به اوج هستی بالا زیرا که فرود خواهی آمد آخر

1 جامی دم گفت و گو فرو بند دگر دل شیفته خیال مپسند دگر

2 در شعر مده عمر گرانمایه به باد انگار سیه شد ورقی چند دگر

1 ای دل پی دلدار نبودی هرگز جوینده اسرار نبودی هرگز

2 جز بود خودت نیست حجابی بگسل از بوده خود انگار نبودی هرگز

1 دل خسته و جان فگار و مژگان خونریز رفتم به دیار آن مه مهرانگیز

2 من جای نکرده گرم گردون به ستیز زد بانگ که هان چند نشینی برخیز

1 گنجشک ضعیف توام ای مایه ناز افتاده به دام تو به صد عجز و نیاز

2 هر چند به پا گذاریم رشته دراز چون رشته به دست توست می آیم باز

1 ای فاضل منطقی به فریادم رس با من مزن از منطق ازین بیش نفس

2 گشتم ز تصورات و تصدیقاتش خرسند به یک تصور ساذج و بس