زهی به وعده وصل تو تازه جان و جهانم از جامی غزل 609
1. زهی به وعده وصل تو تازه جان و جهانم
بیا که بی تو ز درد و غم فراق به جانم
...
می رسد عید و کشته آنم از جامی غزل 610
1. می رسد عید و کشته آنم
که کند غمزه تو قربانم
...
گل شد حریم کویت از اشک لاله گونم از جامی غزل 611
1. گل شد حریم کویت از اشک لاله گونم
باشد هنوز تشنه خاک درت به خونم
...
ای بی تو چو غنچه خون درونم از جامی غزل 612
1. ای بی تو چو غنچه خون درونم
بنگر به سرشک لاله گونم
...
ندارم وقت گل طاقت که بی تو روی گل از جامی غزل 613
1. ندارم وقت گل طاقت که بی تو روی گل بینم
همه دامان گل چینند و من دامان ز گل چینم
...
تو شاه مسند حسنی و من گدای کمینم از جامی غزل 614
1. تو شاه مسند حسنی و من گدای کمینم
مرا سعادت آن از کجا که با تو نشینم
...
خوش آنکه تو شب خواب کنی من بنشینم از جامی غزل 615
1. خوش آنکه تو شب خواب کنی من بنشینم
تا روز چراغی بنهم روی تو بینم
...
چو نتوانم که با آن مه نشینم از جامی غزل 616
1. چو نتوانم که با آن مه نشینم
به چشم حسرتش از دور بینم
...
نفس از درون و دیو ز بیرون زند رهم از جامی غزل 617
1. نفس از درون و دیو ز بیرون زند رهم
از مکر این دو رهزن پرحیله چون رهم
...
بیا که وصل تو را از خدای می خواهم از جامی غزل 618
1. بیا که وصل تو را از خدای می خواهم
بیا که گوش بر آواز و چشم بر راهم
...
من بیدل گهی ز آمد شد کویت نیاسایم از جامی غزل 619
1. من بیدل گهی ز آمد شد کویت نیاسایم
ولی هرگز نمی بینم تو را چندان که می آیم
...
هستم ز جان غلامت اما گریز پایم از جامی غزل 620
1. هستم ز جان غلامت اما گریز پایم
صد بارم ار فروشی بگریزم و بیایم
...