خطی ست بر گل رویت ز مشک تر مسطور از جامی غزل 442
1. خطی ست بر گل رویت ز مشک تر مسطور
که باد آفت چشم بد از جمال تو دور
زد سحر طایر قدس ز سر سدره صفیر از جامی غزل 443
1. زد سحر طایر قدس ز سر سدره صفیر
که درین دامگه حادثه آرام مگیر
گر چه طفلی و هنوزت شکر آلوده شیر از جامی غزل 444
1. گر چه طفلی و هنوزت شکر آلوده شیر
دل صد پیر و جوان هست به عشق تو اسیر
عاشقم بی دلم غریب و اسیر از جامی غزل 445
1. عاشقم بی دلم غریب و اسیر
کارم از دست رفت دستم گیر
شد به زلفش دل شکسته اسیر از جامی غزل 446
1. شد به زلفش دل شکسته اسیر
رب سهل علیه کل عسیر
عید است و دارد هر کسی عزم تماشای از جامی غزل 447
1. عید است و دارد هر کسی عزم تماشای دگر
ما را نباشد غیر تو دل در تمنای دگر
ای ز مشکین طره ات بر هر دلی بند دگر از جامی غزل 448
1. ای ز مشکین طره ات بر هر دلی بند دگر
رشته جان را به هر موی تو پیوند دگر
زهی ز فتنه تو را هر طرف سپاه دگر از جامی غزل 449
1. زهی ز فتنه تو را هر طرف سپاه دگر
ز ظلم چشم تو هر گوشه دادخواه دگر
ای تو را از گل سیراب تنی نازک تر از جامی غزل 450
1. ای تو را از گل سیراب تنی نازک تر
بر تن از برگ سمن پیرهنی نازک تر
ای تو را دامن ز گلبرگ بهاری پاکتر از جامی غزل 451
1. ای تو را دامن ز گلبرگ بهاری پاکتر
غنچه وارم هر دم از شوقت گریان چاکتر
ای دهانت ز لب و لب ز دهان شیرینتر از جامی غزل 452
1. ای دهانت ز لب و لب ز دهان شیرینتر
خنده شیرین و سخن گفتن ازان شیرینتر
خوشا گل کامده ست از نازنینان چمن از جامی غزل 453
1. خوشا گل کامده ست از نازنینان چمن بر سر
بساط سبزه زیر پای و چتر نارون به سر