هرشب از زلف تو حال من پریشان‌تر از جامی غزل 334
1. هرشب از زلف تو حال من پریشان‌تر بود
هردم از لعل تو چشمم گوهرافشان‌تر بود
...
هر شبم در سر خیال آن لب میگون بود از جامی غزل 335
1. هر شبم در سر خیال آن لب میگون بود
دامن از مژگان و مژگان از دلم پر خون بود
...
مرا به کوی تو خواهم که خانه‌ای باشد از جامی غزل 336
1. مرا به کوی تو خواهم که خانه‌ای باشد
ز بهر آمدن آنجا بهانه‌ای باشد
...
خوش آنکه وصال تو میسر شده باشد از جامی غزل 337
1. خوش آنکه وصال تو میسر شده باشد
چشمم به جمال تو منور شده باشد
...
ساقی بیا که میکده را فتح باب شد از جامی غزل 338
1. ساقی بیا که میکده را فتح باب شد
پر کن قدح که دور شه کامیاب شد
...
چون برید از تن رگ جان آه دل آهسته از جامی غزل 339
1. چون برید از تن رگ جان آه دل آهسته شد
چنگ افتاد از نوا چون تار ازو بگسسته شد
...
دل با خیال آن لب میگون ز دست شد از جامی غزل 340
1. دل با خیال آن لب میگون ز دست شد
ای عاقلان کناره که دیوانه مست شد
...
ز طاق ابروی تو پشت طاقتم خم شد از جامی غزل 341
1. ز طاق ابروی تو پشت طاقتم خم شد
سرشک سرخ ز لعل توام دمادم شد
...
تا دامن آن تازه گل از دست برون شد از جامی غزل 342
1. تا دامن آن تازه گل از دست برون شد
چون غنچه دلم ته به ته آغشته به خون شد
...
ساقیا اطراف باغ از سبزه تر تازه از جامی غزل 343
1. ساقیا اطراف باغ از سبزه تر تازه شد
جام می در ده که دور عشرت از سر تازه شد
...
تا دلم را پا در آن کو بسته شد از جامی غزل 344
1. تا دلم را پا در آن کو بسته شد
راه رفتارم ز هر سو بسته شد
...
باز خون دلم از دیده روان خواهد شد از جامی غزل 345
1. باز خون دلم از دیده روان خواهد شد
چشمم از هر مژه خونابه فشان خواهد شد
...