لله الحمد که آن مه ز سفر باز آمد از جامی غزل 311
1. لله الحمد که آن مه ز سفر باز آمد
نورم از آمدن او به بصر باز آمد
...
رخ خود به خون نگارم که نگار من نیامد از جامی غزل 312
1. رخ خود به خون نگارم که نگار من نیامد
غم او چو کشت زارم به مزار من نیامد
...
یارب چه شد امروز که آن ماه نیامد از جامی غزل 313
1. یارب چه شد امروز که آن ماه نیامد
جان رفت ز تن وان بت دلخواه نیامد
...
چو در شبگون لباس آن مه به گشت شب برون از جامی غزل 314
1. چو در شبگون لباس آن مه به گشت شب برون آید
دلم زان شکل عیارانه در قید جنون آید
...
مرا بر هر زمین از دیده اشک لاله گون از جامی غزل 315
1. مرا بر هر زمین از دیده اشک لاله گون آید
دمد آنجا گل حسرت وز آن گل بوی خون آید
...
از بس که چشم دارم کان مه ز در درآید از جامی غزل 316
1. از بس که چشم دارم کان مه ز در درآید
از جا جهم چو ناگه آواز در برآید
...
چو ترکش بسته از راه آن سوار نازنین از جامی غزل 317
1. چو ترکش بسته از راه آن سوار نازنین آید
مرا تیر بلا بر سینه اندوهگین آید
...
گر از پیراهنت بویی به طرف گلستان از جامی غزل 318
1. گر از پیراهنت بویی به طرف گلستان آید
زند گل جامه بر خود چاک و بلبل در فغان آید
...
هر آه جگرسوز که از سینه برآید از جامی غزل 319
1. هر آه جگرسوز که از سینه برآید
دودی ست کزو بوی کباب جگر آید
...
ز خاکم چو خونین گیایی برآید از جامی غزل 320
1. ز خاکم چو خونین گیایی برآید
ز هر شاخ برگ وفایی برآید
...
چو محمل بسته بر عزم سفر جانان برون از جامی غزل 321
1. چو محمل بسته بر عزم سفر جانان برون آید
به همراهی او صد کاروان جان برون آید
...
به چنگ غم دلم از ناله تنگ می‌آید از جامی غزل 322
1. به چنگ غم دلم از ناله تنگ می‌آید
که تار زلف تو دیرم به چنگ می‌آید
...