نیست شب وصل تو مه را رواج از جامی غزل 251
1. نیست شب وصل تو مه را رواج
روز نباشد به چراغ احتیاج
...
درین خرابه مکش بهر گنج غصه و رنج از جامی غزل 252
1. درین خرابه مکش بهر گنج غصه و رنج
چو نقد وقت تو شد فقر خاک بر سر گنج
...
سر زلفت که هست از باد گاهی راست گاهی از جامی غزل 253
1. سر زلفت که هست از باد گاهی راست گاهی کج
بر آن رخسار عارض باد گاهی راست گاهی کج
...
ز ایوان کاخ میکده آمد علی الصباح از جامی غزل 254
1. ز ایوان کاخ میکده آمد علی الصباح
مرغی گرفته نامه اقبال در جناح
...
ایهاالساقی ادر کاس الصبوح از جامی غزل 255
1. ایهاالساقی ادر کاس الصبوح
هات مفتاحا لابواب الفتوح
...
ای ز لعل تو زنده نام مسیح از جامی غزل 256
1. ای ز لعل تو زنده نام مسیح
کرده چشمت هزار خون صریح
...
دارم از پیر مغان نقل که در دین مسیح از جامی غزل 257
1. دارم از پیر مغان نقل که در دین مسیح
باده چون نقل مباح است زهی نقل صحیح
...
ز مهر روی تو هر شب کنم نظاره صبح از جامی غزل 258
1. ز مهر روی تو هر شب کنم نظاره صبح
نهم سرشک فشان چشم بر ستاره صبح
...
رخش همت تند و ملک فقر را میدان فراخ از جامی غزل 259
1. رخش همت تند و ملک فقر را میدان فراخ
نیست از شرط ره آسودن درین فرسوده کاخ
...
ای بی لب توام به دهان قند ناب تلخ از جامی غزل 260
1. ای بی لب توام به دهان قند ناب تلخ
در کام جام بی لب لعلت شراب تلخ
...
ما خسته خاطریم و دل افگار و دردمند از جامی غزل 261
1. ما خسته خاطریم و دل افگار و دردمند
زان یار جنگجوی و نگار جفاپسند
...
شد به نقش هستی خود بند شیخ خودپسند از جامی غزل 262
1. شد به نقش هستی خود بند شیخ خودپسند
ماند محروم از تماشای جمال نقشبند
...