پیش ازان دم که دهم جان من بیدل ز غمت از جامی غزل 108
1. پیش ازان دم که دهم جان من بیدل ز غمت
قدمی نه که شوم خاک به زیر قدمت
گذر فتاد به سر وقت کشتگان غمت از جامی غزل 109
1. گذر فتاد به سر وقت کشتگان غمت
هزار جان گرامی فدای هر قدمت
تا کی ز دیر آمدن و زود رفتنت از جامی غزل 110
1. تا کی ز دیر آمدن و زود رفتنت
خون ریزم از دو دیده که خونم به گردنت
بوی جان یافتم ز پیرهنت از جامی غزل 111
1. بوی جان یافتم ز پیرهنت
گویی از جان سرشته شد بدنت
پیرانه سر کشیدم سر در ره سگانت از جامی غزل 112
1. پیرانه سر کشیدم سر در ره سگانت
موی سفید کردم جاروب آستانت
تو حور جنتی اما ز چشم فتانت از جامی غزل 113
1. تو حور جنتی اما ز چشم فتانت
ز بس که خاست بلا عذر خواست رضوانت
ای واضح و الضحی جبینت از جامی غزل 114
1. ای واضح و الضحی جبینت
واللیل نقاب عنبرینت
صد شاخ گل تازه نشاندم به هوایت از جامی غزل 115
1. صد شاخ گل تازه نشاندم به هوایت
بازآ که یکی زان همه ننشست به جایت
مرا چو قبله نگردد به عیدگه رویت از جامی غزل 116
1. مرا چو قبله نگردد به عیدگه رویت
ز عیدگه کنم آهنگ کعبه کویت
قربان شدن به تیغ جفای تو عید ماست از جامی غزل 117
1. قربان شدن به تیغ جفای تو عید ماست
جان می دهیم بهر چنین عید عمرهاست
لاله قدح باده و گل شاهد رعناست از جامی غزل 118
1. لاله قدح باده و گل شاهد رعناست
گلبانگ زنان مرغ چمن مطرب گویاست
عاشق تو شهید تیغ بلاست از جامی غزل 119
1. عاشق تو شهید تیغ بلاست
سرکوی تو روضة الشهداست