سلسلةالذهب - دفتر اول در هفت اورنگ جامی

1 شاه دین شافعی مطلبی گفت عمری پی خدا طلبی

2 کرده ام طوف گرد درویشان نکته ای دو شنیده ام زیشان

3 هر دو پاکیزه و پسندیده به ترازوی عقل سنجیده

4 وقت را گفته اند تیغ بران که بود بی توقفی گذران

1 با هر که نشستی و نشد جمع دلت وز تو نرمید زحمت آب و گلت

2 زنهار ز صحبتش گریزان می باش ور نی نکنی روح عزیزان بحلت

3 از زمین و زمان برون بردت وز مکین و مکان برون بردت

4 از می عشق بیخودت سازد وز علایق مجردت سازد

1 آنچه کردم بیان درین گفتار نیست بر ذکر سر و جهر انکار

2 غیر ذکر خدا چه سر و چه جهر نیست دل را نصیب و جان را بهر

3 هست انکار من بر آنکه کسی سازد آن را وسیله هوسی

4 خویش را ز اهل حق کند به دروغ تا ستاند بهای تره و دوغ

1 می زند شیخ ما ز شور و شغب صیحه صبحگاه و هی هی شب

2 حزب اوراد صبح می خواند خویش را حزب حق همی داند

3 سر پر از کبر و دل پر از اعجاب روی در خلق و پشت بر محراب

4 صف زده گردش از خران گله ای درفکنده به شهر ولوله ای

1 ای ظهور تو با بطون دمساز وی بروز تو با کمون همراز

2 احدی لیک مرجع اعداد واحدی لیک مجمع اضداد

3 اولی و تو را بدایت نی آخری و تو را نهایت نی

4 ظاهری با کمال یکتایی باطنی با وفور پیدایی

1 ای دل و دیده خاک نعلینت رشته جان شراک نعلینت

2 شد ادیم رخم به خون جگری تا چو نعلین زیر پا سپری

3 بیدلی کرد در وفای تو سود که چو نعلین رخ به پای تو سود

4 خاک نعلینت ار نه دسترس است گردی از نعل مرکب تو بس است

1 دو سفیه زبان به هرزه گشای به تعصب شدند و هرزه درای

2 آن یکی رو به دیگری آورد گفت ای در نکال و خسران فرد

3 هر کجا در زمانه دشنامی رفته بر لفظ خاص یا عامی

4 یا نرفته ست لیک می شاید که کس از وی زبان بیالاید

1 حد انسان به مذهب عامه حیوانیست مستوی القامه

2 پهن ناخن برهنه پوست ز موی به دو پا رهسپر به خانه و کوی

3 هر که را بنگرند کاینسان است می برندش گمان که انسان است

4 وان که خود را گمان برد ز خواص می فزاید بر این معانی خاص

1 شاعری در سخنوری ساحر در فن مدح گستری ماهر

2 بهر شاهی لوای مدح افراخت پر صنایع قصیده ای پرداخت

3 مدح شاهان به عقل و شرع رواست زانکه شاهند و شاه ظل خداست

4 هست عاید به نزد صاحبدل مدحت ظل به مدح صاحب ظل

1 هیچ موجود نیست در عالم که شناسد حقیقت آدم

2 داند آدم حقیقت همه چیز عین حق را حقیقت همه نیز

3 بیند آن عین را به چشم عیان گشت ظاهر به صورت اعیان

4 غیر ازو در جهان نبیند هیچ آشکار و نهان نبیند هیچ