سلسلةالذهب - دفتر اول در هفت اورنگ جامی

1 چیست دانی به زیر چرخ اثیر حکمت اندر وجود شاه و امیر

2 تا بود پشت بی پناهان را تا دهد داد دادخواهان را

3 نیکخواه جهانیان باشد بر همه خلق مهربان باشد

4 ظالمان را ز ظلم باز آرد دست مظلوم را قوی دارد

1 چیست عدل آنکه بگذری ز فضول نکنی از طریق شرع عدول

2 شرع را نصب عین خود سازی چشم بر غیر آن نیندازی

3 چون گماری به کار اندیشه شیوه راستی کنی پیشه

4 اول آن را به شرع سازی راست آنگه آری به جای بی کم و کاست

1 هر که را دل به عدل شد مایل طمع از مال خلق گو بگسل

2 طمع و عدل آتش و آبند هر دو یکجا قرار کی یابند

3 چون بکوبد طمع در مسکن عدل بیرون گریزد از روزن

4 از طمع چون بود گدا را ننگ کی سزد شاه را به آن آهنگ

1 با پسر گفت یک شبی مأمون کای در اقبال و بخت روزافزون

2 چون رسد نوبت خلافت تو حرص دنیا مباد آفت تو

3 هر که را از خلیفگی خدای نشود سیر نفس بد فرمای

4 سیر مشکل شود ازان زر و سیم که کشد گه ز بیوه گه ز یتیم

1 جامی اطناب در سخن نه سزاست قصه کوتاه کن که وقت دعاست

2 نه دعایی که شاعرانه بود از ره صدق بر کرانه بود

3 خواهی آنها ز ایزد متعال که بود در قیاس عقل محال

4 یا بود ز آرزوی نفسانی مقتصر بر زخارف فانی

1 ای کشیده به کلک وهم و خیال حرف زاید به لوح دل همه سال

2 گشته در کارگاه بوقلمون تخته نقشهای گوناگون

3 چند باشد ز نقش های تباه لوح تو تیره تخته تو سیاه

4 حرف خوان صحیفه خود باش هر چه زاید بشوی یا بتراش

1 هر که حق داد نور معرفتش کاین باین بود صفتش

2 جان به حق تن به غیر حق کاین تن ز حق جان ز غیر حق باین

3 ظاهر او به خلق پیوسته باطن او ز خلق بگسسته

4 از درون آشنا و همخانه وز برون در لباس بیگانه

1 ذکر گنج است و گنج پنهان به جهد کن داد ذکر پنهان ده

2 به زبان گنگ شو به لب خاموش نیست محرم درین معامله گوش

3 به دل و جان نهفته گوی که دیو نبرد پی بدان به حیله و ریو

4 نفس را مطلع مساز بر آن تا نیفتد ز عجب رخنه در آن

1 حرفها را به وقت نطق و بیان شفه آمد منصه اعلان

2 گر تأمل کنی درین کلمه بنگری حال حرفهاش همه

3 بی گمان دانمت به آن گروی که یکی نیست زان میان شفوی

4 مخرج حرفهاش جز شفه است نسبت آن سوی شفه سفه است

1 نیست لا اله الا الله به حقیقت بجز سه حرف اله

2 جمله اجزای این خجسته کلام شد ز تکرار این حروف تمام

3 گر بجویی درین کلام شگرف غیر ازین حرفها نیابی حرف

4 این سه حرفند کاختلاف جهات کرده آن را به صورت کلمات