بادم که وجود من بجز زحمت نیست از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 25
1. بادم که وجود من بجز زحمت نیست
خاکم که مرا بنزد تو حرمت نیست
در عشق اگر بزور و زرکار نکوست از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 26
1. در عشق اگر بزور و زرکار نکوست
در کیسه مرا زر است و دل دل نیروست
آن یار جفا جوی وفادار شدست از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 27
1. آن یار جفا جوی وفادار شدست
کامروز مرا ز دل خریدار شدست
گفتیکه دلم بوصل تو شاد و کشست از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 28
1. گفتیکه دلم بوصل تو شاد و کشست
میلم همه سوی آن دل درد کشست
صبر از دل ریش من همی بگریزد از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 29
1. صبر از دل ریش من همی بگریزد
با دیده من خواب همی نامیزد
ای وصل تو شایسته چو عمر جاوید از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 30
1. ای وصل تو شایسته چو عمر جاوید
وی در دل من غم تو شیرین چو امید
آن سنبل پست پر ز تابش نگرید از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 31
1. آن سنبل پست پر ز تابش نگرید
وان نرگس مست نیم خوابش نگرید
دانی سخنت شکسته چون می‌آید از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 32
1. دانی سخنت شکسته چون می‌آید
یا حرف زبان تو زبون می‌آید
گفتم چو خطت برنگ موی تو شود از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 33
1. گفتم چو خطت برنگ موی تو شود
او آفت این روی نکوی تو شود
خط تو گرش کسی بخط میخواند از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 34
1. خط تو گرش کسی بخط میخواند
او خود نه خطست او غلط میخواند
گفتم می خوشگوار پیش آور زود از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 35
1. گفتم می خوشگوار پیش آور زود
گفتا شب آدینه نخواهی آسود
گفتم سخنی با تو و بد گفتم بد از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 36
1. گفتم سخنی با تو و بد گفتم بد
تالاجرم از تو گشت یک دردم صد