ای دیده دل ریش جگر خورده تست از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 13
1. ای دیده دل ریش جگر خورده تست
وین جان بجان آمده آزرده تست
با دلبر خود بکام دل گشتم جفت از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 14
1. با دلبر خود بکام دل گشتم جفت
بر شاخ طرب گل مرادم بشکفت
گر شرم همی از آن و این باید داشت از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 15
1. گر شرم همی از آن و این باید داشت
پس عیب کسان زیر زمین باید داشت
دلبر که ز من روی بعمدا بنهفت از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 16
1. دلبر که ز من روی بعمدا بنهفت
میگوید دوش چشم من بیتو نخفت
هر چند که شد گرمی بازار تو سست از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 17
1. هر چند که شد گرمی بازار تو سست
هرگز نشدم بمهر در کار تو سست
دل قصد وصال دلکشی کرد و برفت از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 18
1. دل قصد وصال دلکشی کرد و برفت
خود را بفدای مهوشی کرد و برفت
باسبلت سبز یارب آن لب چه لبست از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 19
1. باسبلت سبز یارب آن لب چه لبست
یاقوت شکر طعم زمرد سلبست
لعل تو ازان زمرد آورد نبات از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 20
1. لعل تو ازان زمرد آورد نبات
تا باید از افعی دو زلف تو نجات
با تو سخنم ز باد بی سنگ ترست از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 21
1. با تو سخنم ز باد بی سنگ ترست
کارم بر تو ز آب بیرنگ ترست
یک شب بمراد دل کسی شاد نزیست از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 22
1. یک شب بمراد دل کسی شاد نزیست
کو با غم دل نشد دیگر روزی بیست
گفتم که چو فتنه چشم تو خفته بهست از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 23
1. گفتم که چو فتنه چشم تو خفته بهست
وز سرد سخن لعل تو ناسفته بهست
شیرین سخنم گر چه لطیف و نیکوست از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 24
1. شیرین سخنم گر چه لطیف و نیکوست
هم می نرهد ز طعنه دشمن و دوست