فریاد ز جور دشمن و از جهان ملک خاتون رباعی 49
1. فریاد ز جور دشمن و فرقت دوست
کاین هر دو بلا به نزد و امّا نه نکوست
...
بر ذکر تو دایماً زبانم از جهان ملک خاتون رباعی 50
1. بر ذکر تو دایماً زبانم جاریست
همراه تو دل به خواب و در بیداریست
...
این گردش گردون که از جهان ملک خاتون رباعی 51
1. این گردش گردون که چو لعبت بازیست
هردم به طریقه ای و هردم سازیست
...
ایام بهار و گل و خرّم از جهان ملک خاتون رباعی 52
1. ایام بهار و گل و خرّم روزیست
کاندر پی آن بهار هم نوروزیست
...
تا یک سر موی در تو هستی از جهان ملک خاتون رباعی 53
1. تا یک سر موی در تو هستی باقیست
اندیشه کار بت پرستی باقیست
...
دردیست به دل که هیچ از جهان ملک خاتون رباعی 54
1. دردیست به دل که هیچ بهبودش نیست
جز وصل تو از هیچ دوا سودش نیست
...
رنجور غم عشق تو بهبودش از جهان ملک خاتون رباعی 55
1. رنجور غم عشق تو بهبودش نیست
بی وصل تو از هیچ دوا سودش نیست
...
بی روی تو ای نگار آرامم از جهان ملک خاتون رباعی 56
1. بی روی تو ای نگار آرامم نیست
وز لعل لبان تو دمی کامم نیست
...
مشکل که به درد عشق از جهان ملک خاتون رباعی 57
1. مشکل که به درد عشق درمانم نیست
جز آتش هجران تو در جانم نیست
...
تا بر درت ای دوست مرا از جهان ملک خاتون رباعی 58
1. تا بر درت ای دوست مرا باری نیست
مشکلتر از این بر دل من باری نیست
...
هرگز دل من ز غم دمی از جهان ملک خاتون رباعی 59
1. هرگز دل من ز غم دمی خالی نیست
از من غم چون تو همدمی خالی نیست
...
بیداد فلک بر دلم از از جهان ملک خاتون رباعی 60
1. بیداد فلک بر دلم از حد بگذشت
بر ریش فراق مرهم از حد بگذشت
...