بیداد به من ز حد بشد از جهان ملک خاتون رباعی 289
1. بیداد به من ز حد بشد دادم ده
تا چند خورم غم، تو دلی شادم ده
...
یارب تو مرا نخست از جهان ملک خاتون رباعی 290
1. یارب تو مرا نخست ایمانم ده
دردی دارم به لطف درمانم ده
...
ای نوش لبت دلم به از جهان ملک خاتون رباعی 291
1. ای نوش لبت دلم به نیش افکنده
چشمت دو هزار خسته پیش افکنده
...
لعلت نمکی در دل ریش از جهان ملک خاتون رباعی 292
1. لعلت نمکی در دل ریش افکنده
فریاد به بیگانه و خویش افکنده
...
از تهمت خصم نیستم از جهان ملک خاتون رباعی 293
1. از تهمت خصم نیستم آسوده
تا چند مرا طعنه زند نابوده
...
دستارچه از غم جهان از جهان ملک خاتون رباعی 294
1. دستارچه از غم جهان آسوده
گه بر لب جانبخش تو گه بردیده
...
ای بی رخ دوست رفته از جهان ملک خاتون رباعی 295
1. ای بی رخ دوست رفته خواب از دیده
خوناب روان گشته چو آب از دیده
...
بیچاره دلم کرد فغان از جهان ملک خاتون رباعی 296
1. بیچاره دلم کرد فغان از دیده
و آمد ز فراق تو به جان از دیده
...
دل دست جفا به سر زنان از جهان ملک خاتون رباعی 297
1. دل دست جفا به سر زنان از دیده
فریادکنان جامه دران از دیده
...
ای کرده روان فرات از جهان ملک خاتون رباعی 298
1. ای کرده روان فرات خون از دیده
آویخته اشک سرنگون از دیده
...
آه از دل بیقرار و از جهان ملک خاتون رباعی 299
1. آه از دل بیقرار و آه از دیده
خون دل ما که کرد راه از دیده
...
تا گشت بتا رخت نهان از جهان ملک خاتون رباعی 300
1. تا گشت بتا رخت نهان از دیده
افتاد مرا بی تو جهان از دیده
...