رباعیات در دیوان اشعار جهان ملک خاتون

1 از عکس رخ تو گل و گلزار خجل از رنگ لب لعل تو گلنار خجل

2 از پیش قد و قامت تو سرو سهی یکباره نگویم که دو صد باره خجل

1 حل می نشود به عشق تو مشکل من آه از غم روزگار و درد دل من

2 هر حیله که کرد دل به وصلت نرسید مسکین من و سعیهای بی حاصل من

1 از دل نالم یا ز فلک یا ز فراق یا آنکه شدم ز صبر و از طاقت طاق

2 جانم به لب آمد از جفای گردون وز صحبت دوستان با شَید و نفاق

1 درمانده به کار خویش مسکین دل من در زخم فراق ریش مسکین دل من

2 تا بو که شراب وصل او نوش کند ای خورده هزار نیش مسکین دل من

1 ای همّت من درخور بالات بلند در بر رخ دوستان ازین بیش مبند

2 تا چند کنی جور و جفا بر جانم هرگز که کند ز دوستان جور پسند

1 خون گشت مرا از غم هجران دیده آخر چکنم با دل هجران دیده

2 گویند که هجر جان ز تن سخت بود مسکین دل من چو روز هجران دیده

1 گرمی برش به ناز خوش خوش گیرم و آن لعل لب نگار دلکش گیرم

2 قربان شدنم به کیش او به باشد چون نیست میسرم که ترکش گیرم

1 چون شمع منم سوخته ساخته ای خود را ز هوا در آتش انداخته ای

2 فرهاد صفت زان لب شیرین محروم جان را به فریب چشم درباخته ای

1 در عشق رخت ز من رمیدست دلم غمهای تو را به جان خریدست دلم

2 تا دید به بستان جهان سرو روان صد درد ز بالای تو چیدست دلم

1 دستارچه از غم جهان آسوده گه بر لب جانبخش تو گه بردیده

2 بیچاره کسی که در فراق رخ تو خون جگر از دیده جان پالوده