ای جان و جهان کرده از جهان ملک خاتون رباعی 193
1. ای جان و جهان کرده من اندر سر دل
و افتاده منم ز دل به چاهی مشکل
...
وقتست که باغ را به از جهان ملک خاتون رباعی 194
1. وقتست که باغ را به بار آید گل
وز سرو قد تو در کنار آید گل
...
بلبل که تو از جان از جهان ملک خاتون رباعی 195
1. بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل
گل می رود از باغ تو شو حاضر گل
...
وقتست که بر سرم کنی از جهان ملک خاتون رباعی 196
1. وقتست که بر سرم کنی باران گل
زیرا که ز باغ رو کند پنهان گل
...
دلدار ز شوق رفت در از جهان ملک خاتون رباعی 197
1. دلدار ز شوق رفت در گلشن گل
جوشید ز رشک روش خون در تن گل
...
آمد گه آن که خوش بود از جهان ملک خاتون رباعی 198
1. آمد گه آن که خوش بود دامن گل
آمد به فغان هزار پیرامن گل
...
ای بر رخ زیبات شده از جهان ملک خاتون رباعی 199
1. ای بر رخ زیبات شده مجنون گل
بی مهر و وفا مباش تو همچون گل
...
تخت چمن جهان که آراست از جهان ملک خاتون رباعی 200
1. تخت چمن جهان که آراست چو گل
در جمله جهان مگو که زیباست چو گل
...
در صبح صبا چمن بیاراست از جهان ملک خاتون رباعی 201
1. در صبح صبا چمن بیاراست ز گل
بستان به رخ خوب تو زیباست چو گل
...
در پای گل و سرو دلم از جهان ملک خاتون رباعی 202
1. در پای گل و سرو دلم کرد مقام
آوخ چه شود اگر دهد دست مدام
...
در باغ رخ تو گل به از جهان ملک خاتون رباعی 203
1. در باغ رخ تو گل به بار است مدام
و آن نرگس مست پر خمارست مدام
...
رخسار تو چون دمشق از جهان ملک خاتون رباعی 204
1. رخسار تو چون دمشق و زلف تو چو شام
در شام دو زلف تو دلم کرد مقام
...